Portekiz Mahkemesine göre PCR Testleri Bilimsel Güvenilirlikten Yoksun, Buna Dayanılarak Yapılan Karantina Uygulaması Hukuken Geçersiz

Portekiz Mahkemesine göre PCR Testleri Bilimsel Güvenilirlikten Yoksun, Buna Dayanılarak Yapılan Karantina Uygulaması Hukuken Geçersiz

Portekiz’de görülen bir davada mahkemenin aldığı karar bildirgesinde, PCR testi sonuçlarına çeşitli nedenlerle güvenilemeyeceği ve sırf PCR testi sonucuna dayanılarak insanların karantina gerekçesiyle dolaşım özgürlüklerinin engellenemeyeceği ifade edildi. Yapılan...

PCR

PCR ! PCR testleri nedir, ne değildir? Pandemi Yok, Covid Aşıları Gereksiz ve Tehlikeli İşin uzmanından görüş almak ister misiniz? Burada konuşan doktorların büyük çoğunluğu ya işinden oldu ya karalandı ya emekliliğini almaya zorlandı... daha fazla bilgi edinin Sağlık...
Virüs İzole Edilmediyse PCR ile Neyi Arıyoruz, Neyin Aşısını Yapıyoruz?

Virüs İzole Edilmediyse PCR ile Neyi Arıyoruz, Neyin Aşısını Yapıyoruz?

ABD’li Dr. Andrew Kaufman, Dr. Thomas Cowan, Kanadalı biyolog David Crowe, araştırmacı gazeteci Jon Rappoport, Alman Dr. Wolfgang Wodarg ve şimdi de İtalyanların 2018’de Nobel Tıp Ödülü’ne aday gösterilen doktoru, Prof.Dr. Stefano Scoglio’ya göre, Covid-19 olarak adlandırılan hastalık tablosuna neden olduğu öne sürülen Sars-Cov2 virüsü, bu yönde çıkmış bilimsel yayınların iddiasının aksine, bugüne kadar saflaştırılarak ortaya konulabilmiş, biyokimyasal özellikleri tanımlanmış değil.

Amerikan CDC’sinin 13 Temmuz 2020 tarihli dokümanındaki itirafına göre de, 2019-nCoV [Sars-Cov2] virüsüne ait izolat bulunmamakta.

CDC bu cümleyi, var olmayan virüsün teşhisi için geliştirdiği PCR testinin kullanım kılavuzunda kuruyor. Testle, adı konulmuş ancak kendisi bir türlü gösterilememiş bu virüse ait olduğu varsayılan bir RNA dizilimi aranıyor.

Yukarıda ismi geçen ve Sars-Cov2 virüsü ve mutasyonlarını hastalardan elde edip izolasyonunu gerçekleştirdikleri iddiası ile kaleme alınmış yayınların tümünü inceleyen uzmanlar, virüsün mevcudiyetine dair ortada bilimsel hiçbir kanıt olmadığı ve yapılanın bilimsel aldatma ve dolandırıcılık tanımına girdiğinin altını çizmekte.

Dr. Andrew Kaufman’ın YouTube tarafından yayını yasaklanan sunumundan, virüs saflaştırma işleminin teknik olarak hangi aşamalardan oluştuğunu ve Sars-Cov2 virüsü izolasyonu yapıldığı iddiasıyla kaleme alınmış makalelerdeki kusurları öğrenebilirsiniz.

Prof Scoglio da, 6 Kasım 2020’de konuk olduğu ve Oval Media avukatlarının sorularını yanıtladığı Corona Ausschuss’un 26. oturumunda, virüs izolasyonu konusunda şu açıklamaları yapıyor:

“Benim bu konuda herhangi bir önyargım yok ki. Bu zatürreye yol açan şey-ki dediğim gibi, literatürde bu zatürre tipinin aşı ve ilaçlarla bağlantısını ortaya koyan yığınla çalışma vardır–buna yol açan aşı değil, ilaç değil, hava kirliliği değil, başka hiçbir şey değil ama virüstür deniyorsa, o zaman gayet basit bir şekilde virüsün bu hastalığa yol açtığının ispat edilmesini beklerim.

Bu noktada iş yine Koch Postülaları’na geliyor. Bu postülaların mantığı çok basit ve gayet de sağduyulu. Hastalık yapan bir mikroorganizma var deniyorsa hasta kişiden o mikroorganizma alınır, diğer her şeyden ayrıştırılarak tek başına ortaya konur [izolasyon], kültüre konup çoğaltılır, oradan alınıp kobay hayvana enjekte edilir ki aynı hastalık tablosunu oluşturup oluşturmadığı görülebilsin. Baktınız orijinal hastalığı bu şekilde oluşturabiliyorsunuz, o zaman evet, bu mikroorganizma ile bu hastalık arasında bir korelasyon var diyebilirsiniz. Peki koronavirüs için bu yapılmış mı? Hayır, kimse yapmamış. Yaptıklarını söylüyorlar, fakat o yayınları açıp okuduğunuzda, yapılmamış olduğunu görüyorsunuz.

Çin CDC’sinin (CCDC) Wuhan ekibinin ilk çıkardığı yayın ve daha sonra Na Zhu ve ark.’nın yayını ve bunu takip eden tüm yayınlar… Hepsi aynı metodolojiyle virüsü izole ettiklerini iddia ediyorlar. Yayınladığım makalelerde de izah ettiğim gibi, burada yaptıkları şu:

Hastanın boğazından veya ciğerinden bir miktar sıvı alıyorlar. 150 mikrolitre kadar bir şey bu. Sonra bunu bir cihazdan [filtre aracı] geçirip sözümona virüs RNA’sını sıvıdaki diğer partiküllerden ayırıyorlar. Oysa kullandıklarını söyledikleri cihazın teknik kullanım kılavuzuna bakıyorsunuz orada yazan şey şu; filtre, sıvıda ne kadar ‘nükleik asit’ varsa, DNA’sını da RNA’sını da, hepsini alıyor ve sıvıdaki diğer partiküllerden ayrıştırıyor.

DNA → Deoksiribonükleik asit RNA → Ribonükleik Asit

Basit bir hesap yaptım, insan fizyolojisine göre alınan o 150 mikrolitre sıvıda nereden baksanız 30 milyar nükleik asit olması lazım; bakteridir, insan hücresidir, küftür, parazittir, yok virüstür, hepsinin genetik materyali var orada. Dediklerine bakacak olursak, bu 30 milyarlık nükleik asit yekunu oluyor bizim izole edilmiş virüs! Ve diğer tüm çalışmalar da bu metodolojiyle yapılmış. Hepsi aynı. 

İtalya‘nın izolasyon çalışmasını da okudum. Tabii ben bunları söyler söylemez insanlar dünyanın dört yanından izolasyon yayını gönderip peki bu ne, bu da mı kusurlu demeye başladı. Hepsini okudum, hepsi de aynı metodolojiyi kullanıyor, çünkü virüs izolasyonu için dünyada başka metodoloji yok şu an.

Bu işlemden ve buna da “izole edilmiş virüs” dedikten sonra PCR’a geçiyorlar. Burada virüsün RNA’sını ortaya çıkaracaklar artık. Fakat bir problem var, o da, virolojiye paralel bir alan olan ”Ekstraselüler Veziküller ve Eksozomlar” alanından araştırmacıların yayınlarında gayet net ve açık dile getirdiği gibi, bilmediğiniz-tanımadığınız, yeni bir mikroorganizmayı gidip bu 30 milyar nükleik asitlik matrikste aramaya çalışmak, samanlıkta iğne aramaya benziyor! Yayımlanmış bir makalede aynen bu sözleri sarfediyor uzmanlar. Virüs yeni diyorsun, nedir ne değildir bilmiyorsun. O zaman tahmin edeceksin! Değil mi? Belki biraz Sars-Cov1’e benzeyen bir şeyler uydurup onu bu sıvıya atıp, bakalım eşleşeceği bir şeyler çıkacak mı diye bakıyorsun. Attığın şey o sıvıdaki bir şeylerle illa ki eşleşecek! Ama o eşleştiğinin aradığın virüs olduğunu, başka bir şey olmadığını nereden biliyorsun?! Bu sürüntü testleriyle toplanan numuneden çıkan nükleik asitlerin %99’unun insan DNA’sı olduğunu ispatlamış yayınlar var. İnsana ait bunlar! İnsana ait ekstraselüler vezikül, eksozom veya başka bir şey… Ama insana ait! Velhasıl, hiçbir şekilde virüs izole etmiş filan değiller. 

Fakat bu meselenin bir de sonraki adımı var; virüs filan izole edilmiş değil ve tabii bu hem çıkarmak istedikleri aşı için problem teşkil ediyor–neye karşı aşı hazırladığınızı zannediyorsunuz ki aşıyı daha virüs neye benziyor bilmezken?– ve de tabii PCR testleri için… Ellerinde virüs olmayınca, kullandıkları PCR testinin de altın standardı olamıyor tabii; testin çıkardığı sonucun doğruluğunu sınayabileceğiniz, sağlamasını/kontrolünü yapabileceğiniz bir “marker” yok demektir bu. Ne olduğunu bile bilmediğiniz bir şeyi arıyorsunuz yani PCR testleriyle. 

Bunu demişken, olayın hayli enteresan bir diğer yönünden da bahsetmemiz lazım: Patojenisite. 

Patojenisite: Patojen olma niteliği; bakteri, virüs vb.bir etkenin hastalık yapma yeteneği.

Çünkü, bir diğer Çinli ekip virüsü sözümona izole etmiş ekipten, Zhu ve arkadaşlarından bunu alıp, aynı semptomları oluşturacak mı diye farede deniyor. Peng Zou ve ark.’nın Nature’da yayımlanan ve virüsün hastalık yaptığına kanıt olarak dünyaya sunulan bu çalışmada, izole filan edilmemiş virüs farelerde deneniyor. İzolasyon filan yok ama hasta kişiden aldıkları sıvı var. Eh, bu kişi hasta olduğuna ve balgam filan oluşturduğuna göre, kendisinden alınan sıvı örneğinde  virüsün (nükleik asitlerin) daha da konsantre halde (fazla sayıda) olmasını ve başka canlıya verildi mi de hasta etmesini bekliyoruz, değil mi? Alın size kanıt: Virüs dolu sıvıyı başkasına verdin ve hasta oldu. Kendi içinde ilginç bir deney esasen bu patojenisite deneyi.

Pekala, hastadan sıvıyı alıyorlar ve iki farklı fare grubuna enjekte ediyorlar, doğal fareler ve transgenik fareler (yani, genleriyle oynanarak özel olarak, virüsün hücreye girişini kolaylaştırıyor dedikleri o ACE-2 enzimlerini daha bol üretmesi sağlanmış fare türü). “Virüs izolatı” diye kabul ettikleri (fakat virüs izolatı filan olmayan) bu patojenik sıvıyı farelere zerk ettiklerinde, doğal farelerde-normal sağlıklı insanın yerine kullandıkları fareler yani-yarattığı etki ne oluyor? Sıfır! Hiçbir etki gözlemlenmiyor. Genetiği özel olarak geliştirilmiş farelerde ise çok hafif bir etki görülüyor; hayvanların tüylerinde biraz değişim oluyor ve ilk hafta içinde %8’lik kilo kaybı yaşıyorlar, fakat sonradan o verdikleri kiloyu da geri alıyorlar zaten. Yani sonuç itibariyle onlarda da herhangi bir hastalık yapıcı etkisi olmuyor. İzolasyonu filan bir tarafa bırakıp kullandıkları yöntemin geçerliliğini kabul etseniz bile, görüldüğü üzere patojenisite filan yok ortada, kanıtlanmış değil.

Sonuç itibariyle bu virüs, izole edilmiş değil, patojenik değil. Ortada dahi olmayan bir şey olay haline getirilmiş durumda.”

İtalya’da Açılan Dava : Geçersiz PCR Testleri

İtalya’da Açılan Dava : Geçersiz PCR Testleri

Prof.Dr. Stefano Scoglio
Prof.Dr. Stefano Scoglio

Kök hücre çalışmalarıyla tanınan ve 2018 yılında Nobel Tıp Ödülü’ne aday gösterilen Prof. Dr. Setfano Scoglio, araştırmaları sonucu COVID-19 olarak bilinen hastalık tablosuna yol açtığı iddia edilen SARS-CoV-2 isimli virüsün ne bugüne kadar izole edilerek tanımının ve ispatının yapılmış olduğunu, dolayısıyla bu virüse atfedilen gen dizilimlerinin kaynağı belli olmadığından doğruluklarının sorgulanması gerektiğini; ne de acil durum için kullanımına hükümetlerce onay verilmiş, ancak esasen sadece laboratuvar araştırmalarında kullanımı onaylı PCR test cihazlarının validasyonu bulunduğu ve teşhis amaçlı kullanılamayacak bu cihazların kalibrasyon ve kullanımı ile ilgili oldukça sorunlu yönler bulunduğu gerekçesiyle, İtalyan mahkemelerinde devlete karşı dava açtıklarını bildirmekte.

Mahkemeye sundukları iddianamenin İngilizceye tercümesinden sizler için aktarıyoruz:

COVID-19 için geliştirilmiş sürüntü testleri hakkında açılan dava konusu:

İmza sahipleri:

1) Enfeksiyon Hastalıkları ve Viroloji uzmanı, Dr. Fabio Franchi, Nanopatolojiler üzerine uzman Dr. Antonietta Gatti, eczacı ve nanopatoloji uzmanı Stefano Montanari ve 2018 Nobel Tıp Ödülü adaylarından bilimadamı Prof. Stefano Scoglio’nun ortak açıklaması:

Sürüntü testlerinin verdiği sonuçlar hiçbir şekilde güvenilir değildir ve buradan elde edilecek verilerin olağanüstü hal uygulamalarının devamı, bireysel ve toplu karantina uygulamaları, bireysel özgürlüklere getirilen kısıtlamalar ve hayatı kilit altına alma kararları, okullardan işyerlerine ve hatta aile içi ilişkilere kadar vardırılan müdahale ve kısıtlamalara gerekçe olarak kullanılmasının kesinlikle hiçbir bilimsel temeli bulunmamaktadır.”

2) Prof. Stefano Scoglio’nun önderliğinde, COVID 19 sürüntü testleri üzerine yapılmış en kapsamlı çalışma: “COVID-19 sürüntü testleri %95 hatalı pozitif vermekte: İtalyan Milli Sağlık Enstitüsü tarafından onaylı bilgi.”

3) Yukarıda bahsi geçen uzmanların özellikle vurguladıkları noktalar:

a) Avrupa Komisyonu ve İtalyan Milli Sağlık Enstitüsü’nden elde edilen belgelere göre, Avrupa’da 16 Mayıs 2020 itibariyle kullanımda olan 78 çeşit sürüntü testi var; hepsi ruhsatsız, herhangi bir değerlendirme veya validasyona da tabi tutulmamışlar.

b) Aynı dokümanlardan elde edilen bilgiye göre, bu sürüntü testlerinin birçoğunda, taşıdıkları gen dizilimleri (sekansları) deklare edilmiş / açıklanmış değil.

c) Amerikan CDC’sinin ve AB Komisyonu Covid Çalışma grubunun bildirimlerine göre ise Covid-19’a yol açtığı öne sürülmekte olan SARS-Cov2 virüsü şu ana kadar izolasyonu gerçekleştirilerek gösterilmiş veya fiziksel ve kimyasal özellikleri tanımlanmış değildir.

d) Gen dizilimi için model olarak kullanılan patojenik sıvılarda ne bir virüs titrasyonu ne de kuantifikasyonu yapılmış olduğundan, buradan, o sıvılar dahilinde milyarlarca virüs benzeri partikülün (insan organizmasında doğal olarak bulunan ve patojenik özellik taşımayan ekstraselüler veziküller dahil) bulunduğu anlaşılabilir.

Bu da şu ana kadar virüs için ortaya konulmuş spesifik bir marker olmadığı, bu yüzden herhangi bir standardın oluşturulamadığı bu sürüntü testlerinin de güvenilirlikten yoksun olduğu anlamına gelir.

e) Şu an kullanımdaki 100’ü aşkın sürüntü testinin hepsi de, Avrupa Birliği’nin tıbbi cihazların kullanımını düzenleyen 1997 tarihli yasasının yükümlülüklerinden muaf tutulmuştur.

f) Buna ilaveten bu testler, 2017’de taslağı düzenlenmiş ve ancak Mayıs 2020’de yürürlüğe girecek yeni Avrupa standardına da tabi değiller.

g) Yasal düzenlemelerdeki bu boşluk nedeniyle üretici firmalar kontrolsüzce ürünlerini piyasaya sürebilmektedir. Bu da, bu testlerin düzgün çalışmasını garantileyecek standartlara göre imal edilip edilmediklerinin bilinmediği anlamına gelmektedir.

h) Virüsün sürekli mahiyette mutasyona uğradığını gösteren çalışmalar bulunmaktadır. Virüs mutasyon geçirmeye devam ettiği takdirde sürüntü testlerinin işlevini otomatikman yitireceği gerçeği de bizzat sağlık otoritelerince kabul ve ikrar edilmiş durumdadır.

i) GISAID veritabanında SARS-COV-2 virüsü için girilmiş 150.000 farklı dizilim var; Nisan’da bu sayı 70.000’di şu an 150.000 ve gitgide de artıyor bu sayı, zira sürekli yeni mutasyonlar tespit ediliyor, bu da kullanımdaki sürüntü testlerini tamamen geçersiz kılıyor. Ekte, Dr. Scoglio’nun bu elzem konudaki analizi sunulmuştur.

GISAID is a global science initiative and primary source that provides open-access to genomic data of influenza viruses and the novel coronavirus responsible for COVID-19.

Piyasadaki testlerin mevzuata uygun olduğu ve doğru ölçüm yapabildiği kabul edilse dahi, güncel mutasyonları içermediklerinden, çıkardıkları sonucun hiçbir anlamı kalmamaktadır.

j) RT-PCR sürüntü testlerinin metodolojisi ile ilgili de büyük problem bulunmakta. PCR testi konusunda alanın önde gelen uzmanlarınca vurgulandığı üzere, bu metodolojinin düzgün işlemesi, yapılan devir sayısının 20 ila 30 arasında kalmasına bağlı olup, cihazın 35 devri asla aşmaması gerekmektedir. 35 devirlik bu eşik değerin üzerinde, PCR cihazı rastgele sekanslar (gen dizilimleri) yaratmaya başlamaktadır. Ekte sunduğumuz dokümanlardan anlaşılacağı gibi, yürürlükteki testlerin hemen hepsi 35-40 devirlik ortalamanın üstünde çalıştırılmakta olup verdikleri sonuçlar tamamen geçersizdir, hatalı pozitif üretmektedirler.

k) İtalyan Milli Sağlık Enstitüsü’ne ait bir dokümanda yazdığı üzere, sürüntü testlerinin etkinliği 3 faktöre dayanmakta:

  • Hassasiyet: jenerik RNA varlığını tespit edebilme yeteneği
  • Spesifite: Hangi virüs sözkonusu ise bir tek onun RNA’sını ayırt etme, saptama yeteneği
  • Prevalans: Popülasyonda viral hastalığın varlığı, gösterdiği yayılım.

Prevalans ne kadar yüksekse, dolaşımda o kadar çok virüs var demektir, testle bulması da o kadar olası olacaktır. Bugüne değin İtalya’da gözlemlenen prevalans, bu rakam gerçek pandemilerde nüfusun %30’larını bulabilecekken, şu ana kadar bu virüs için %0.1 olarak gerçekleşmiştir. Bu oran 10 kat artsa dahi, hala testin ölçebilirliği bakımından olması gereken alt eşik değerin altında kalmaktadır. Bu konudaki uluslararası otorite olan FIND’ın ISS’den alınan tablosuna göre, İtalya’daki sürüntü testleri ortalama olarak şu an %85 – %90 arası hatalı pozitif vermektedir.

Esas itibariyle, farinjiyal veya nazal COVID-19 sürüntü testlerinin HİÇBİR DİYAGNOSTİK DEĞERİ BULUNMAMAKTADIR.

DEĞERLENDİRMEYE ALINMASI GEREKEN NOKTALAR

A) Son birkaç aydır sözkonusu sürüntü testleri baz alınarak medyadan aşağıdaki konularda ALARM VERİCİ BİRTAKIM VERİLER kamuoyuna servis edilmektedir:

1) Covid ölümlerinin sayısı;
2) Covid tanısıyla hastaneye kaldırılanların sayısı;
3) Covid’le enfekte, ancak asemptomatik olanların sayısı;

B) Bu testlerin sonuçları baz alınarak BİRTAKIM TEDBİR KARARLARI alınmaktadır:

1) Karantina tedabirleri uygulanmak suretiyle kişisel özgürlükler kısıtlanmakta;
2) Ülkenin milli sınırları dahilinde ve bölgeler arasında seyahat ve dolaşım özgürlüğü kısıtlanmakta;
3) Ülke sınırlarından içeri giriş veya bölgeler arası geçişler kısıtlanmakta;
4) Tüm bu tedbirler ülke ekonomisine ağır kayıplar yaşatırken ve halkın sırtına da büyük yük binmektedir.

C) Bu testlere dayanılarak alınan kararlarla yine aşağıdaki alanlarda olumsuzluklar ve hak ihlalleri yaşanmaktadır:

1) eğitim-öğrenim hakkı;
2) halk sağlığı hizmetlerine erişim ve faydalanma hakkı;
3) kreş anaokullarına erişim hakkı;
4) işe gitme ve çalışma hakkı;
5) özel finansal inisiyatifte bulunma özgürlüğü.
Tüm bu sayılanların İtalyan ekonomisine ağır etkileri olmuş, başta küçük ve orta ölçek işletmeler olmak üzere ülkede üretim faaliyetleri düzeltilemez biçimde yara almıştır. İş sahipleri kadar çalışanlar da doğrudan veya dolaylı olarak olağanüstü maddi ve manevi kayıplara uğramış, ayrıca biyolojik olarak da olumsuz etkilenmiş, tüm popülasyonda özellikle anksiyete ve korku inanılmaz üst seviyelere çıkmıştır.

Yukarıda belirtilen faktörler ve gerçekler ışığında, aşağıda ismi geçen tarafların talepleri şunlardır:
Mahkeme, sunulan kanıtlar incelenmek suretiyle gerekli soruşturmayı yürüterek, kriminal ve kanuna aykırı yapılmış işleri uygulayanlar hakkında işlem yapılması için harekete geçmelidir.

Sorumlular bulunarak bireysel kayıpların tazminini karşılamaları istenmektedir.

Metnin İngilizce versiyonuna ulaşmak için tıklayınız.