Modern bakteriyoloji biliminin kurucularından kabul edilen Alman Heinrich Hermann Robert Koch (1843-1910) tarafından geliştirilmiş ve spesifik bir mikroorganizmanın spesifik bir hastalığa yol açtığının ispatı için karşılanması gereken bilimsel ilkelere Koch Postülatları denmektedir ve bunlar şu şekildedir:
1. Mevzubahis mikroorganizma hastalığı gösteren tüm canlılarda yüksek miktarlarda bulunmalı, sağlıklı canlıda bu mikroorganizmaya rastlanmamalıdır.
2. Mikroorganizma, hastalanmış bir canlıdan alınan doku örneği içinden alınıp tek başına ortaya konulmalı (izolasyon) ve saf kültürde çoğaltılmalıdır.
3. Kültür ortamında saf olarak geliştirilebilen mikroorganizma, sağlam bir konağa (canlıya) verildiği zaman hastalık oluşturmalıdır.
4. Mikroorganizmaların dışarıdan verilerek hastalandırıldığı denek canlıdan sözkonusu mikroorganizma yeniden alınıp izole edilmeli ve ilk başta hastalık yaptığı düşünülen mikroorganizma ile birebir aynı olduğu gösterilmelidir.
Bu dört koşul da yerine getirildiği takdirde, belirli bir belirti grubunun mevzubahis mikroorganizma ile enfeksiyon sonucu ortaya çıktığı bilimsel olarak ispat edilmiş olur.
Aradaki neden-sonuç ilişkisini bilimsel olarak ispat etmenin tek yolu budur.
Koch Postülatları bakteriler için geliştirilmiştir, ondan bin kat küçük olan virüsler için değil. 19. yy’ın sonlarına doğru bakteriler filtrelenip ondan daha küçük partiküllerin varlığı ilk olarak fark edilmiştir. Öyle olunca Thomas Rivers 1937’de Koch’un postülatlarını virüslere uyarlayarak enfeksiyöz doğasını bu şekilde incelemek istemiştir(1). Bu kurallar şu şekildedir:
Virüs hasta canlıdan alınıp tek başına gösterilebilmelidir (izolasyon).
Filtrasyon kanıtı—virüs, bakteri de ihtiva eden bir ortamdan filtrelenerek ayrılabilmelidir
Filtrelenip kültür ortamında çoğaltılmış virüs, denek canlıyı enfekte etmek için verildiğinde aynı kapsamda bir hastalık oluşturmalıdır.
Virüs, enfekte denekten yeniden alınıp tek başına gösterilebilmelidir (izolasyon).
İmmün sistemde mevzubahis virüse özel bir yanıt tespit edilebilir olmaldır.
Rivers, T. M. Viruses and Koch’s postulates. J. Bacteriol. 33, 1–12 (1937). https://jb.asm.org/content/jb/33/1/1.full.pdf – “It is obvious that Koch’s postulates have not been satisfied in viral diseases.”
Ne bakteriler ne de virüsler için Koch veya Rivers kriterlerininin hepsini birden karşıladığı ispat edilerek hastalığa neden olduğunu bilimsel olarak kanıtlanmış bir mikroorganizma bulunmamaktadır. Bu durum postülatlar geçersiz, hükümsüz yahut yanlış olduğundan değil, bu mikroorganizmalar hastalığı başlatan etmen olmadıkları içindir.
SARS-CoV-2 virüsü ile ilgili ortaya konulan ilk iki yayın dürüst bir şekilde virüsün hastalığa yol açtığını kanıtlamadıklarını(2), sadece bir ilinti bildirdiklerini(3) söylemiş, ancak peşisıra çıkan ve bu ilk yayını refere eden diğer çalışma yazarları kusurlu bir şekilde SARS-CoV-2 virüsünün COVID-19 hastalığının sebebi olduğunu, çalışmalarının Koch Postülatları ile Rivers Kriterleri’ni de karşıladığını beyan etmiştir.
– “We describe in this report the use of molecular techniques and unbiased DNA sequencing to discover a novel betacoronavirus that is likely to have been the cause of severe pneumonia in three patients in Wuhan, China.”
– “Although our study does not fulfill Koch’s postulates, our analyses provide evidence implicating 2019-nCoV in the Wuhan outbreak.”
Ren, L. L. et al. Identification of a novel coronavirus causing severe pneumonia in human: a descriptive study. Chin. Med. J. (Engl.)133, 1015–1024 (2020). https://journals.lww.com/cmj/Fulltext/2020/05050/Identification_of_a_novel_coronavirus_causing.3.aspx
– “These findings primarily indicate that the novel CoV is associated with the pneumonia that developed in these patients. However, it remains to be determined whether this novel CoV is capable of causing similar diseases in experimental animals.”
– In conclusion, we identified a novel bat-borne CoV associated with a severe and fatal respiratory disease in humans.
Türkçe Kaynak: Mikrobiyoloji, https://www.uozyilmaz.com/files/mikro.pdf
Yeni bir Virüs Nasıl İzole Edilir ve Özellikleri Bilimsel Olarak Nasıl Tanımlanır?
En kısa ve anlaşılır şekliyle yeni bir virüsü izole edip, özelliklerini tanımlayıp ortaya koymanın düzgün yolu şudur: İlk iş olarak, baktığınızda bu kişinin hastalığı şudur diyebileceğiniz ölçüde kendine has ve spesifik semptomlar sergilemekte olan çok sayıda insandan (örn. 500 kişi) örnek (kan, balgam, sekresyon) alınır. Kendi de genetik materyal ihtiva eden başka hiçbir doku veya ürün ile karıştırmadan virolog alır, bu örnekleri masere eder [suda bekletip yumuşatmak], filtreden ve daha sonra da ultrasantrifüjden geçirir, yani örneği [numune] saf hale getirir [pürifikasyon]. Onyıllardır hangi viroloji laboratuvarına giderseniz gidin bakteriyofaj(4) ve dev virüs [giant virus] tabir edilen yapıların izolasyonunda kullanılageldiğini göreceğiniz bu sıradan viroloji tekniği sayesinde virolog, daha sonra elektronmikroskobu ile bakıp aynı yapı ve boyuttaki binlerce partikülün görüntüsünü alabilecektir. Virüs, [hastadan alınmış örnekten] izole edilmek suretiyle saf haliyle ortaya konmuş işte bu partiküllerdir.
Hepsi birbirinin [ebat ve özellik olarak] aynı bu partiküller daha sonra fiziksel muayene ve/veya mikroskobi teknikleri ile eşbiçimlilik kontrolünden geçirilir. Materyalin saflığından emin olunduktan sonra ise sırada partikül özelliklerinin ayrıntılı biçimde çalışılması vardır. Partiküllerin fiziksel yapısı, morfolojisi ve kimyasal kompozisyonu incelenir. Ardından, doğrudan bu saf haldeki partiküllerden çıkarılan genetik materyalin, yine onyıllardır kullanımda olan Sanger sekanslama tekniği gibi yöntemlerle genetik yapısı ortaya konur. Virüslerin vücut dışından içeri alındığı konsepti üzerinden sıra, bu eşyapılı partiküllerin gerçekten de dış kaynaklı (eksojen) olduğunun, ölmek üzere yahut ölmüş olan dokuların geçmekte olduğu normal yıkımlanma sürecinin ürünleri(5) olmadığının teyidine gelmiştir. (Mayıs 2020 itibarıyla virologların, gördükleri partiküllerin virüs mü yoksa ölü veya ölmekte olan dokuların normal yıkımlanma ürünleri mi olduğunu anlamalarının yolu olmadığı bilinmektedir.)(6)
(4) Isolation, characterization and analysis of bacteriophages from the haloalkaline lake Elmenteita, KenyaJuliah Khayeli Akhwale et al, PLOS One, Published: April 25, 2019. https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0215734 — accessed 2/15/21 (5) “Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, 2020 October 2. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full — accessed 2/15/21 (6) “The Role of Extraellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses,” Flavia Giannessi, et al, Viruses, 2020 May
Bu noktaya gelindiğinde artık, eksojen (dış kaynaklı, vücut dışından doğan) bir virüs partikülü tam manasıyla izole edildi, özellikleri ortaya kondu ve gen dizilimi yapıldı demektir. Gelgelelim daha bunun hastalık yaptığının gösterilmesi lazım. Bunun için bir grup sağlıklı deneğe (bu iş için ekseriya hayvanlar kullanılır), hastalığın nasıl bulaştığı düşünülüyorsa o yolla eldeki bu izole edilmiş, saf haldeki virüs tanıtılır. Hayvanlar aynı hastalığı geliştirdiği takdirde, ki bu klinik bulgular ve otopsi sonuçları ile konfirme edilmek durumundadır, işte o zaman virüsün hastalık oluşturduğu hakikaten gösterilmiş demektir. Enfeksiyöz ajanın enfektivite ve bulaş kabiliyetini gösterir bu.
TEZLER
A. SARS-CoV-2 Virüsünün Varlığı Bilimsel Olarak İspatlı Değil – Pürifikasyon ve İzolasyon Sorunsalı
Tanımlar
İzolasyon: ”Ayırmak” anlamına gelir. Mikrobiyolojide izolasyon denildiğinde bir mikroorganizmayı saf halde elde etmek anlaşılır. İzolasyon, karışık bir kültürden sadece istenen bir ya da daha fazla mikroorganizmanın saf halde elde edilmesi, karışık bir kültürde bulunan tüm mikroorganizmaların ayrı ayrı saf halde elde edilmesi, saf olduğu sanılan mikroorganizmanın saflık kontrolünün yapılması şeklinde olabilir. Herhangi bir bozulma ve/veya hastalık etmeninin belirlenmesi için mikroorganizma saf halde elde edilmelidir.
Saf Kültür ve İzolat: Saf kültür, sadece bir tek mikroorganizma hücresinden çoğaltılmış olan mikroorganizma topluluğudur. Tanımlanacak kültürün saf olarak elde edilmesi tanımlama testlerine geçmeden önceki en önemli aşamadır. Bir diğer deyiş ile saf kültür elde edilmesi tüm tanımlama testleri öncesinde yapılmış olmalıdır. Saf kültür, standart bir Petri kutusundaki katı besiyerinde gelişen koloniden elde edilir. Buna izolat da denilir. Saf kültür elde etmek için izolasyon sırasında izole edilecek koloninin yakın çevresinde başka koloni olmamalıdır.
İzolasyon ve Tanımlama Esasları: Merck Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları; “Anonymous, 2005. Merck Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları. Ed: A. K. Halkman. Başak Matbaacılık Ltd. Şti., Ankara, 358 sayfa.” künyeli kitabın 36. Bölümü.
http: İzolayon ve İdentifikasyon, Mikrobiyoloji.org http://www.mikrobiyoloji.org/genelpdf/210010701.pdf
Viroloji ders kitaplarında da (7,8) anlatıldığı üzere, bir virüsün tanımlanabilmesi için diğer her tür biyolojik materyalden ayrılarak, saf biçimde ortaya konulmuş olması ön koşulu vardır; “Sars-CoV-2 virüsü” için bu şart yerine getirilmemiştir.
8. White/Fenner, Medical Virology, San Diego Academic Press, 1986, sf. 9 https://www.elsevier.com/books/fenner-and-whites-medical-virology/burrell/978-0-12-375156-0
“İzolasyon” ve “Saflaştırma” adı verilen bu işlemler olmadan, tetkik edilen partiküllerden elde edilen nükleik asit sekanslarının (RNA ve/veya DNA) yeni bir virüse ait olup olmadığı bilimsel olarak ispat edilemez.
Çin’den çıkan ilk iki yayın (Zhu et al., Wan Beom Park et al.) da dahil olmak üzere SARS-CoV-2 virüsü tespiti yapıldığı iddiasındaki bilimsel yayınların hiçbirinde virüs partikülünün tek başına ortaya konulmamış, yani bilimsel manada düzgün bir şekilde “pürifikasyon” ve “izolasyon”u gerçekleştirilmemiştir ve bu gerçek bizzat çalışma yazarlarınca kabul edilmiştir (EK1).
Bilgi Edinme Hakkı kanunu kapsamında SARS-CoV-2 virüsünün kurallara uygun şekilde pürifikasyon ve izolasyonunu gösteren yayın talep edildiğinde ne Almanya’nın Robert Koch Enstitüsü ne diğer ülkelerin Sağlık Bakanlıkları virüsün mevcudiyetini bilimsel olarak ortaya koyduklarını gösteren yayın sunabilmiştir (EK2). Bu durumda, varlığı ispat edilmemiş bir virüsün mutant varyasyonlarından yahut herhangi bir tip test ile tetkikinden söz etmek de mümkün olmayacaktır.
İki Alman gazeteci tarafından Robert Koch Enstitüsü’ne (RKI) yapılan resmi bilgi talebine, yetkili Michael Laue tarafından 4 Eylül 2020 tarihinde e-posta ile verilen yanıt şu şekildedir (9):
“Bilgimiz dahilinde, SARS-CoV-2 virüsünün pürifiye edilip izolasyonunun gerçekleştirilmiş olduğu bir yayın bulunmamaktadır.”
Virüsü izole ettiği, hatta test ettiği iddiasındaki tüm yayınlar incelendiğinde aslında yapılanın şu olduğu tespit edilmiştir:
Hastaların boğaz veya akciğerlerinden numune alınmış, ultrasantrifüjlemeden geçirilerek içerikteki geniş yapılı, ağır moleküller ile küçük ve hafif yapılı moleküllerin birbirinden ayrılması sağlanmıştır. Santrifüjleme sonrası sıvının “supernatant” ismi verilen üstte kalan kısmı alınmış, buna da “izolat” denilmiştir. Daha sonra “izolat” adı altında PCR tetkikine tabii tutulan şey işte bu “supernatant” olmuştur.
Oysa bu “supernatant”ta türlü çeşit moleküller, ‘ekstraselüler veziküller’ (EV’ler) adındaki, vücudun kendi ürettiği ve virüslerden yapı ve karakteristik olarak ayrımının mümkün olmadığı bilimadamlarınca (Viruses adlı bilim dergisinde Mayıs 2020 tarihinde) ifade edilmiş(10) eksozomlar da dahil olmak üzere milyarlarca farklı mikro ve nano ölçekte partikül bulunacağı aşikârdır.
Yeni virüse ait olduğunu düşündüğünüz partikülleri, kalan milyarlarca eş yapıdaki partikülden ayırmadığınız müddetçe bu karışımın içinden “virüs”ü bulup çıkarmanız imkansızdır. Mikrobiyoloji yönergelerine göre virüsü gerçek manada saf halde ortaya koyduktan sonra genetik yapısı tanımlanmalı, ardından da hastalık yapıcı özellikleri tanımlanmalıdır. Ancak bu izolasyon ve saflaştırma işlemi SARS-CoV-2 virüsü için yapılmamıştır.
10. “The remarkable resemblance between EVs and viruses has caused quite a few problems in the studies focused on the analysis of EVs released during viral infections. Nowadays, it is an almost impossible mission to separate EVs and viruses by means of canonical vesicle isolation methods, such as differential ultracentrifugation, because they are frequently co-pelleted due to their similar dimension” The role of extracellular vesicles as allies of HIV, HCV and SARS viruses, May 2020, Viruses DOI: 10.3390/v12050571
B. Virüse Ait Olduğu İleri Sürülen Gen Bölümleri Bilgisayar Marifeti ile Birleştirilip Ortaya Yapay bir Genom Çıkarılmıştır ve Bilimsel Aldatma Suçu İşlenmiştir
Bilimadamları, “izolasyon” ve “saflaştırma” tanımlarını karşılamayan bu “izolat”-yerine-”supernatant”-kullanma teknikleri ile ortaya koyamamış oldukları “virüs” yapılarını pratikte PCR cihazı ile “yaratmış” durumdalar. PCR’de, suni ve tamamen farazi birtakım primerler (gen bankalarına daha önceden girilmiş gen dizisi bölümleri) alınıp, hastadan alınmış boğaz veya bronkoalveoler lavajdan elde ettikleri ve on milyarlarca RNA ve DNA molekülü ile dolu supernatant ile bir araya getiriliyor. Bu kısacık primerlerin ortamdaki genetik materyal çorbasından eşleştiği bölümler olursa bunları alıp, ters transcriptaz enzimi yardımıyla DNA oluşturup oluşturmadığına bakılıyor. Oluşturuyorsa, o zaman bu gen dizilimlerinin, aradıkları yeni SARS-CoV-2 virüsüne ait olduğu ilan ediliyor.
SARS-CoV-2 virüsünün genomunun 30.000 baz çiftinden oluştuğu öne sürülmekte. Oysa PCR’de eşleşen virüs geni var mı diye kullanılan primerlerin baz çifti sayısı sadece 18 ila 24 adet! Yani, milyarlarca virüs benzeri partikülün yüzdüğü bir yerde, virüs geninin sadece %0.07’si kadarlık bir bölümü ile arama yapıp, üstelik de yeni oluşumlu ve bilinmezlerle dolu olduğu öne sürülen bir virüsü bulduklarını iddia ediyorlar.
30 binlik gen dizisinin sadece 18 çiftini alıp, milyarlarca benzer partikülün ve bunların genetik materyalinin bulunduğu bir yerde, başka hiçbir şeyin değil de sadeceyeni virüsün genleri ile eşleştirmiş olduklarını nasıl iddia edebiliyorlar? Kesinlikle imkansız.
Yeni olduğunu ileri sürdüğümüz virüsün genetik materyalini eşleştirmek için bankadan seçip kullanacağımız primerler ancak “tahmini” olup, olsa olsa “yeni virüse yakın” dizilimler olabilir.
İçinde yalnız yeni virüsün bulunduğu saf kültür ortamından değil, içinde milyarlarca başka partikülün bulunduğu supernatant çorbasından ultra kısa primerlerle bulunacak şeyin gerçekte neye ait olduğunu bilmek imkansızdır.
Bunu teknik olmayan bir dille ifade edecek olursa şu örneğe benzetebiliriz:
Dev bir veritabanında (arşiv) İngiliz edebiyatının gelmiş geçmiş bütün eserleri, basılmamış ve bu yüzden varlığı bilinmeyen kısa öykü ve şiirler de dahil olmak üzere kaydedilmiş, duruyor olsun. Biz de, içinde geçtiği tarihi dönem için pek mühim olduğunu düşündüğümüz, ancak henüz gün yüzü görmemiş (“yeni”) bir şiiri bulmak istiyoruz burada. Aşk şiiri olduğu dışında, başka hiçbir bilgimiz de yok bu şiirle ilgili. O yüzden bilgisayara anahtar kelime girip aratmak durumundayız, ancak onda da en fazla 18 ila 24 karakter girebiliyoruz. Biz de oraya “Seni çok özlüyorum aşkım” diye 24 karakterlik bir cümle yazıyoruz. Bununla, yarısı aşk şiirinden oluşan veritabanındaki 28 milyar şiir arasından aradığımızı bulmamız gerekiyor. Başka hiçbir şiiri değil de tamı tamına istediğimiz şiiri bulma olasılığımız sizce nedir? Sıfıra yakındır elbette. RT-PCR ile ‘yeni ve hakkında bir şey bilinmiyor’ denilen bir virüsü aramak da aynen buna benzemektedir işte.
Ve zaten baktığımızda, Amerikan CDC’sinin dünya genelindeki diğer araştırmacılara referans olması bakımından yirmi viroloğu biraraya getirerek hazırlattığı SARS-CoV-2 virüsünün izolasyon, pürifikasyon (saflaştırma) ve biyolojik karakteristiklerini tanımlama projesinin ürünü olan 20 Haziran 2020 tarihli yayında(11), SARS-CoV-2 denilen virüsün “parçalarının” bilgisayarda “biraraya getirilerek” ortaya çıkarılmış olduğu kesinleşmiş oluyor. Bağımsız doktor ve bilimadamlarına göre esas itibarıyla bu durum, “bilimsel aldatma suçu” kapsamına girmekte
11. Jennifer Harcourt, Thornburg et al., Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 from Patient with Coronavirus Disease, United States, June 6, 2020 https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/26/6/20-0516_article
Yayındaki ‘Tam Genom Diziliminin Ortaya Çıkarılışı’ başlıklı bölümde dendiğine göre, virüsü izole edip tüm genlerini baştan sona sırasıyla yazmak yerine CDC, Gen Bankası’nda genelgeçer koronavirüsler için kayıtlı gen dizilerini referans alan 37 çift primer düzenekli, özel ‘nested PCR’ teknolojisi ile genom taraması yaparak ortaya bu referans primerlerle eşleşen yapay bir genom çıkarmış oluyor.
Yine, teknik olmayan bir dille bu durum Dr. Thomas Cowan’ca şuna benzetilerek açıklanıyor:
“Bir grup araştırmacı yolda giderken bir toynak parçası, bir at kuyruğu teli, bir de boynuzdan kopup düşmüş parça buluyorlar. Bunların bilgisini bilgisayara girip, hadi buradan bize “unicorn”un (tek boynuzlu at) aslını göster bakalım diyorlar. Fakat “unicon”un kendini görmüş değiller tabii, o yüzden de ellerindekiler gerçekten unicorn’dan mı düşmüş diye genetik karşılaştırma yapacak durumda da değiller.”
Çalışmada dendiğine göre, bu yirmi virolog SARS-CoV-2 virüsünün gerçek genomunun ne olup ne olmadığına “uzlaşı” (fikir birliği; konsensus) ile karar vermiş bulunuyorlar; yani bir nevi oy kararı ile. Farklı bilgisayar programları bu hayali “unicorn”un farklı farklı versiyonlarını verecek diye, bu bilimadamları oturup bunlardan hangisini bizim hayali unicorn’un gerçek hali olduğuna karar vermişler.
Netice itibariyle, bu tür çalışmalarda hazırlanmış doku örneklerinden “çıkarılarak” daha sonra PCR testlerine “kalibre edilmiş” RNA gen dizilerinin spesifik bir virüse, bu durumda SARS-CoV-2 virüsüne ait olduğunu iddia etmek bilimsel olarak mümkün değildir. Bilhassa da, SARS-CoV-2 virüsünü gösteriyor diye sunulan elektronmikroskopisi ile alınmış fotoğraflarda görünen partikül boyutları inanılmaz farklılıklar gösteriyorken. Yayımlanan bir çalışmada aynı virüs (SARS-CoV-2) diye gösterilen partiküllerin çapı 60nm ila 140 nm arasında değişmekte. Adı konulmuş, ne olduğu belli bir virüsün ebadında böylesi geniş çaplı değişkenlik, virüsün tanımı gereği olamaz.
C. Virüsün Enfeksiyöz Olduğu ve Hastalık Yaptığı (Patojenisite) İspatlanamamıştır
20 viroloğun biraraya gelip kaleme aldığı aynı yayında(11) asıl şok edici bilgi ise şu paragrafla geliyor:
“Bu yüzden SARS-CoV-2 virüsünün enfekte etme ve çoğalmaya gitme kapasitesini aralarında insan adenokarsinom hücreleri (A549), insan karaciğer hücreleri (HUH 7.0) ve insan embriyonik böbrek hücreleri (HEK-293T) de olmak üzere türlü primat (maymun) ve insan hücre dizilerinde (cell lines) inceledik. Vero E6 ve Vero CCL81 maymun hücrelerinin yanısıra… . Hücre dizilerinin herbiri yüksek multiplisitede enfeksiyon ile inoküle edildi ve enfeksiyon sonrasındaki 24 saat boyunca müşahede altında tutuldu. Enfeksiyondan sonraki 24 saat içerisinde 107 kat arttığı görülen Vero hücreleri hariç diğer hiçbir hücre dizisinde CPE gözlemlenmedi. HUH 7.0 ve 293T’de çok az bir viral replikasyon görülürken, A549 hücreleri SARS-CoV-2 enfeksiyonu ile uyumlu çıkmadı.”
Viroloji camiasının yapmış olduğu en şok edici açıklamadır bu. Şöyle ki, virologların enfeksiyon ispatı için üzerinde deney yürütebileceği üç “host” (konakçı) veya model var. Bunlardan ilki insan. Fakat etik olarak doğru bulunmadığı için mikroorganizmalar genellikle insan vücuduna tanıtılmıyor; SARS-CoV-2 virüsü veya diğer herhangi bir koronavirüs için de yapılmış değil böyle bir uygulama. Kullanılabilecek bir diğer konakçı ise hayvanlar. Fakat ne hikmetse, hayvanda enfeksiyon oluşturup oluşturmayacağı ve onu hasta edip etmeyeceğini görmek için virüs hiç saf halde verilmiyor hayvanlara? İçinde virüs olduğunu öne sürdükleri birtakım solüsyonları veriyorlar hayvanların vücuduna. Ve SARS-CoV-2 de farede denenmiş durumda. SARS-CoV-2 virüsü taşıdığını ileri sürdükleri solüsyondan normal farelerin hiçbiri hasta olmuyor. Genetik olarak hastalığa yatkın hale getirilmiş fare grubunun ise istatistiksel olarak anlamlı bir kısmı biraz tüy döküyor. Covid 19 diye bilinen hastalıkla(EK3) uzaktan yakından alakası olan bir şey geçirmiyorlar.
Enfeksiyon oluşturuculuğu ve patojenikliği kanıtlamada virologların esasen en sık başvurduğu üçüncü yöntem ise virüslü olduğunu ileri sürdükleri solüsyonları türlü doku kültürlerine ekmek (inokülasyon). Bu işlemde ise, doku önden aç bırakılıp türlü kimyasallarla zehirlenmediği müddetçe ekimi yapılan bu tarz bir solüsyonla öldüğü vaki değil.
Sonuç itibariyle, kendi ifadelerine göre, bizzat kendi metodlarıyla bu virologlar —epey de yüksek miktarda SARS-CoV-2 virüsü ihtiva eden solüsyonlar kullanılmış olmasına rağmen— seçtikleri üç çeşit insan doku kültüründen hiçbirini enfekte e de me miş ler dir! Yani tamamen kendi kural ve kaidelerine göre yürüttükleri deneyler, bu “yeni koronavirüsü”nün insanda enfeksiyon oluşturmadığını kanıtlamış durumda! Tek enfekte edebildikleri maymun hücreleri, o da ancak karışıma böbrekte toksik etkisi bilinen güçlü ilaçlar (gentamicin ve amphotericin) verildiğinde oluşuyor.
Bir daha bir daha ifade etmekte fayda var.
CDC’nin yayınladığı çalışmada bu virologlarhiçbir şüpheye mahal vermeyecek biçimde,SARS-CoV-2 virüsünün insana zarar veremediğini / dokunamadığını kanıtlamış durumdalar. Oysa makalelerinin “sonuç” bölümünde bu bulgudan bahis dahi etmedikleri, yazarların bu çıkarımı yapmaktan açıkça imtina ettiği görülmekte. Tek söyledikleri, camiadan isteyen olursa sadece maymun hücresinde kültürlenmiş virüs stoğu sağlayabilecekleri oluyor?!
Fil dişi kulelerde yapılan ulvi, ulaşılamaz bilim böyle bir şey işte. Bilimin şeffaf, dürüst, ahlâklı ve doğru icra edilmesini istemek hakkımız, bunu sağlamak görevimizdir.
EK1 – Virüsün Varlığı Bilimsel Olarak İspatlı Değil
SARS-CoV-2 virüsü tespiti yapıldığını belirtmiş yayınların yazarlarına, laboratuvar deneylerinde elektron mikroskopisi ile elde ettikleri fotoğrafların ilgili virüsü tek başına (pürifiye edilmiş haliyle) gösterip göstermediği sorulduğunda hiçbiri “evet” yanıtı veremiyor.
Bazı yayınların yazarlarından alınan cevapların Türkçe tercümesi şu şekilde:
Çalışma kadrosundan soruya yanıt veren kişi: Malik Peiris Tarih: 12 Mayıs 2020 Yanıt:“Şekilde virüs, enfekte hücreden çıkarken görülmektedir. Saflaştırılmış hali değildir.” İngilizcesi: “The image is the virus budding from an infected cell. It is not purified virus.”
Yayın: Myung-Guk Han ve ark. “Kore’de COVID-19’lu hastadan izole edilmiş koronavirüsün tanımlanması”, Osong Public Health and Research Perspectives, Şubat 2020 PMID: 32149036 – DOI: 10.24171/j.phrp.2020.11.1.02 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32149036/ Yanıt veren kişi: Myung-Guk Han Tarih: 6 Mayıs 2020 Yanıt:“Saflaştırmanın derecesini kestiremiyoruz çünkü hücrelerde kültürlenmiş virüsü saf hale getirip konsantre ederek çalışmıyoruz.” İngilizcesi: “We could not estimate the degree of purification because we do not purify and concentrate the virus cultured in cells.”
Yayın: Wan Beom Park ve ark. “Kore’deki SARS-CoV-2’li ilk hastadan virüs izolasyonu”, Journal of Korean Medical Science, Şubat 24, 2020 PMID: 32080990 – DOI: 10.3346/jkms.2020.35.e84 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32080990/ Yanıt veren kişi: Wan Beom Park Tarih: 19 Mart 2020 Yanıt:“Saflaştırma derecesini gösterecek şekilde elektron mikrografisi almadık.” İngilizcesi: “We did not obtain an electron micrograph showing the degree of purification.”
Yayın: Na Zhu ve ark., “2019’da Çin’deki Pnömonili Hastalarda Tespit Edilen Yeni Tip Koronavirüs”, 2019, New England Journal of Medicine, Şubat 20, 2020 DOI: 10.1056/NEJMoa2001017 https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2001017?fbclid=IwAR2xgUH7hMwPSF3oIGwVqAreZWlMIlGMM8kG54AZvTjaBtbF36cl86kTFi0 Yanıt Veren: Wenjie Tan Tarih: 18 Mart 2020 Yanıt:“Yayında çökelti halindeki virüs partiküllerini gösterdik, saflaştırılmış hallerini değil.” İngilizcesi: “[We show] an image of sedimented virus particles, not purified ones.”
Yayın: Sharon R. Lewin ve ark., “Avustralya’da COVID-19 teşhisi almış ilk hastadan izole edileip hızlı paylaşımı yapılan 2019 yeni oluşumlu koronavirüsü (SARS-CoV-2)”, The Medical Journal of Australia, Haziran 2020, sf 459-462 PMID: 32237278 – DOI: 10.5694/mja2.50569 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32237278/
Yanıt Veren: Jason A. Roberts ve Julian Druce Tarih: 5 Ekim 2020
Yanıt:“Nükleik asit çıkarma işlemi enfekte hücrelerden alınmış izolat materyalinde gerçekleştirilmiştir. Bu materyal santrifüjlenmemiş, yani yoğunluk bantlarına ayrılacak şekilde sukroz gradyanı vasıtasıyla saf hale getirilmemiştir.”
İngilizcesi: “The nucleic acid extraction was performed on isolate material recovered from infected cells. This material was not centrifuged, so was not purified through sucrose gradient to have a density band as such. The EM images were obtained directly from cell culture material.”
Carsana et al., Pulmonary post-mortem findings in a series of COVID-19 cases from northern Italy: a two-centre descriptive study, The Lancet, June 8, 2020
> Metaplazi [Bir dokunun diğer bir doku haline dönüşmesi; doku hücrelerinin başka bir doku hücrelerine değişmesi]
> Küçük arteryal damarlarda kan pıhtıları
⇨ Almanya’da otopsisi yapılan 12 hastanda saptanan patolojiler (Wichmann, Annals of Internal Medicine, August 18, 2020):
Wichmann et al., Autopsy Findings and Venous Thromboembolism in Patients With COVID-19: A Prospective Cohort Study, Ann Intern Med, 2020 May 6. PMID: 32374815 DOI: 10.7326/M20-2003 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32374815/
Bu, RT-PCR teknolojisine istinaden yapılan sözde koronavirüs testinin bir analizidir. Bu çalışma önemli ölçüde, dünya çapında bir uzman olan Profesör Stephen Bustin‘ın RT-PCR ile ilgili olası sorunlar üzerine olan 2017 tarihli bir makalesini okumama, son zamanlarda onunla birlikte yürüttüğüm bir podcast’e ve RT-PCR verilerinin işlenmesi ve raporlanmasına dair MIQE yönergelerine dayanmaktadır. Bu makale, testte kullanılan RNA’nın viral mi yoksa endojen mi olduğunu sorgulamamaktadır. RNA viral değilse, RT-PCR koronavirüs testinin hiçbir değeri olmadığı açıktır. Bu belgede billimsel referans verilmemiştir, ilgili yayınlar için Koronavirüs Paniği Kritiği başlıklı yazımıza bakılmalıdır.
PCR DÖNGÜ SAYISI
PCR algoritması döngüseldir. Her döngüde DNA (RT-PCR içerisinde sürecin başlatıldığı RNA’ya karşılık gelen) miktarının yaklaşık iki katını üretir. Test olarak kullanıldığında, başlangıç materyalinin miktarını bilmezsiniz fakat her döngünün sonundaki DNA miktarı problara bağlanan floresan moleküller tarafından dolaylı olarak gösterilecektir.O zaman her adımdan sonra üretilen ışık miktarı yaklaşık olarak iki katına çıkar ve belli bir yoğunluğa ulaşınca işlem sonlandırılır, numune pozitif ilan edilir (numunenin enfekte olduğu kastedilir). Belli bir döngü sayısına ulaştıktan sonra hala yeterli DNA yoksa numune negatif ilan edilir (enfekte olmadığı anlamında). Pozitif ve negatifi ayırmak için kullanılan bu döngü eşik değeri (Ct) keyfidir ve testi yapan her kuruluş için aynı değildir. Örneğin, 36’yı pozitif için sona erme noktası, 37-39’u belirsiz, yani daha fazla test yapılmasını gerektiren ve 39’u negatif olarak rapor eden bir makale yayınlandı. Başka bir çalışma ise, ara alan olmadan, kesme noktası olarak 37’yi kullandı. Amerikan FDA tarafından onaylanan test kitlerinin olduğu listede, 30, 31, 35, 36, 37, 38 ve 39 döngülerinin her biri için bir üretici önerisi vardı,12 üretici tarafından seçilen 40 döngü sayısı ise en popüler olandı, 43 ve 45 döngü sayıları için ise birer üretici önerisi mevcuttu.
DÖNGÜ EŞİK DEĞERİNİN (Ct) MANASI
Ct değeri kullanırken varsayılan şey, kullanılan RNA miktarı aslına yaklaşık olursa (iki ile çarpımda) yine aynı Ct değerini vereceğidir. Oysa RT-PCR’de birçok yoldan hata oluşabilmektedir. RNA ekstraksiyon aşaması bile verimde bir sürü kayba gebeyken, RNA’nın komplemeter DNA’ya dönüştürülmesi aşamasında etkinlik bakımından verilecek fire daha da büyüktür (Prof. Bustin’e göre yapılan işlemde etkinliğin %50’nin üstüne çıktığı pek vaki olmayıp, rahatlıkla 10 katlık fark oluşabilmektedir) ve tabii PCR işleminin bizzat kendisi etkinlikte kayba yol açmaktadır. Podcast yayınında Bustin, keyfi Ct değerine göre hareket etmenin “tamamen saçmalık” olduğunu, bunun “akıl alır tarafı olmadığı”nı belirtmiştir. Farklı laboratuvarlarda testlerin aynı Ct değerine göre yapılmış olması, başlangıçtaki RNA miktarının aynı olduğu anlamına gelmemektedir.
DÖNGÜ KONUSUNDAKİ KISITLAR
Profesör Bustin 35 kezden fazla döngü yapmanın amaca uygun olmadığını ve mantıksızlığını belirttiği halde, hiç kimsenin bu döngü sayılarını 35 ve altında sınırlandırmadığı görülmektedir (MIQE ilkeleri 40’tan az döngü sayısını önermektedir). Çok fazla döngü yapıldığında arka plan flüorışıma artacağı için, bu durum sahte pozitiflikle sonuçlanabilir.
CT ve POZİTİF ÇIKAN TEST SAYISI
Ct döngü değeri, pozitif testlerin sayısını önemli ölçüde etkileyecektir. Ct 37’den 35’e çekilirse daha az, 39’a çıkarılırsa da daha fazla pozitif sonuç elde edilecektir.
CT döngü değeri belli bir standarda bağlansa bile, farklı laboratuvarlar tarafından kullanılan özel makinalar, kimyasallar ve prosedürlere bağlı olarak farklı anlamlar taşıyabilirler ve hatta aynı laboratuvardaki farklı numune türleri arasında bile değişiklikler bulunabilir. Miktarı belli bir ‘spike’ RNA alınıp iki ayrı makinede eşzamanlı olarak çoğaltıma sokulup çıkan sonuç karşılaştırılmadan, pozitif ve negatifliği tutarlı bir biçimde birbirinden ayırmamızı sağlayacak Ct değerine ulaşılması zordur.
MİKTARIN BİR ANLAMI VAR MI?
Randımanlı bir PCR işleminde dahi oldukça yüksek döngü sayısına rağmen tespit edilen RNA molekülü sayısı topu topu 3’te kalabiliyor. Vücudunda, herhangi bir sağlık sorunu bulunmasa dahi bu kadarcık bir virüs bile taşıyan varsa, onlar da testte pozitif çıkmış oluyor.
VİRÜS FONKSİYONEL Mİ DEĞİL Mİ?
Alınan numunede enfeksiyon kabiliyeti olmayan defektif virüs partikülleri veya virüsün yalnızca bir bölümü varsa bile test yine pozitif verecektir. PCR testi ile virüsün patojenik ve replikasyon kabiliyetine sahip oluop olmadığı anlaşılamaz.
RT-PCR TESTİ İLE ENFEKTE KİŞİYİ ENFEKTE OLMAYANDAN AYIRMAK MÜMKÜN MÜ?
Değildir.
RT-PCR’NİN ÇALIŞMA MEKANİZMASI
PCR ile belli bir RNA’yı aramak için şu işlemler uygulanır:
RNA’nın numuneden çıkarılması (ekstraksiyon) gerekir. DNA karışmamasına çok dikkat edilmeli, bu işlem titizlikle yürütülmelidir. İleriki aşamalarda testin çalışmasını engelleyecek kimyasalların kullanılmaması gerekir. Elde edilenin saf RNA olmasını sağlamak mümkün değildir.
RNA’nın komplementer DNA’ya (cDNA) dönüştürülmesi gerekir. Ters Transkritaz enzimi vasıtasıyla yapılan bu işlem hiçbir zaman yüzde yüz etkin değildir (randıman %50’de kalır). Ortaya ne kadar DNA çıkacağı ise birçok faktöre göre değişiklik gösterir, miktarda 10 katlık farklar gözlemlenebilir (eskiden 100 kat daha az veya daha çok olabiliyordu miktar).
İşin PCR kısmında, primerleri ve probuyla (ve muhtemelen yanında biraz da, ayıklanamadığı için numuneden karışmış kaçak DNA ile birlikte) cDNA vardır sahnede. Primerler, kopyası çıkarılarak çoğaltılmak istenen cDNA’nın başını-sonunu belirler. Prob ise, RNA’nın ancak primerlerle eşleştiği takdirde (ki primerlerin boyu çok çok kısadır) çoğaltıma gitmesini sağlamaya yarar. Her döngüde (PCR proper’da) DNA miktarı yaklaşık iki katına çıkar. Proba floresan marker’ler iliştirilir ki, verdiği ışıktan her adımda kaç DNA üretilmiş olduğu aşağı yukarı anlaşılabilsin.
İstendiği takdirde, bu şekilde üretilmiş DNA sekanslanarak tam olarak hangi bazlardan (dört farklı DNA boncuğundan (bead) müteşekkil yapı) oluştuğu da görülebilir.
Bu işlemlerin her bir aşaması hataya ve randımansızlığa açıktır. Miktarı kestirmek ise reaksiyona başka bir RNA’dan belli bir miktar karıştırılmadan mümkün dahi değildir, kaldı ki o katılan RNA da sonra kopyalanıp çoğaltılmaya başlar. İlk başta elde ne kadar materyal varsa, PCR’nin yapacağı döngü sayısı da kabaca bunun azlığı veya çokluğu ile ilişkili olacaktır.
TESTLERİN SORUNLU OLDUĞU SALT BİR HİPOTEZDEN Mİ İBARET YOKSA ELDE KANIT VAR MI?
Bu testlerin çıkardığı imkansız sonuçları açıkça görebileceğimiz çok sayıda yayın bulunmakta.
Çin’de yapılan bir çalışmada araştırmacılar art arda yapılan test sonuçlarını Negatif (N), Pozitif (P) veya kuşkulu (D, negatif-pozitif arası bir noktada) şeklinde kodluyor. Test edilen 600 hastadan 29’unda çıkan şu sonuçlara hiçbir açıklama getirilemiyor: 1 DDPDD 2 NNPN 3 NNNPN 4 DNPN 5 NNDP 6 NDP 7 DNP 8 NDDPN 9 NNNDPN 10 NNPD 11 DNP 12 NNNP 13 PPNDPN 14 PNPPP 15 DPNPNN 16 PNNP 17 NPNPN 18 PNP 19 NPNP 20 PNPN 21 PNP 22 PNP 23 PNP 24 PNDDP 25 PNPNN 26 PNPP 27 PNP 28 PNPN 29 PNP.
Singapur’da yapılan bir çalışmada, 18 hasta neredeyse her gün test ediliyor ve çoğu da en az bir kez önce Pozitif sonra Negatif ve ertesi gün tekrar Pozitif çıkıyor. Hatta bir hasta tam dört kez bu patterni gösteriyor.
Çin’de, birbirini izleyen iki negatif testin sonucunda temiz ilan edilen hastaların %5 ila %14 kadarı daha sonra yeniden, çoğunda semptom dahi yokken bir daha pozitif çıkıyor. Güney Kore’de de yakın zamanda bu tür 91 vaka bildirilmiştir.
68 yaşında bir Çinli semptomları olduğu için hastaneye gidiyor ve testi pozitif çıkıyor. Semptomlar düzeldikten sonra iki negatif test de verince taburcu ediliyor. Bir süre sonraki takip testinde yeniden pozitif çıkınca hastaneye geri alınıyor, düzelince iki negatifle yeniden salınıyor, takip testi bir daha pozitif verince gene yatırılıyor ve ardından üçüncü kez taburcu ediliyor.
SONUÇ
Tüm bunlardan yola çıkarak şu sonucu söylemek mümkündür:
Koronavirüs tespiti için RT-PCR testi kullanımı, mümkün olduğunca çok sayıda pozitif sonuç üretmek için tasarlanmışa benzemektedir. Gerçek pozitifleri kaçırma korkusu o denli büyük ki, RT-PCR’ye dayalı test metodolojisini düzenleyenlerin, yanlış pozitif riskini tamamıyla göz ardı etmiş oldukları görülmektedir. Yanlış pozitiflerle şişirilen salgın ise ekonominin tamamıyla kilit altına alınması, insanların evlerine hapsedilmesi, parkta top oynamak, arkadaşlarıyla kahve içmek, tiyatro veya spor aktivitelerine gitmek, yüzmek veya bir fuara gitmek gibi insalara hayatlarında mutluluk veren her unsurun tahrip edilmesine mazaret olarak kullanılmaktadır.
Norveçli Tıp Profesörü, AstraZeneca Aşısı’nın Ölümcül Kan Pıhtıları ile Tıbbi Bağlantısını Ortaya Koyuyor ama EMA “Zarardan Çok Yararı Var” Diyerek Avrupa’da Aşının Kullanımına Devam Edilmesini Söylüyor
AstraZeneca’nın COVID aşısının kullanımını durduran ülke sayısı 20’ye yükselmiş durumda. İtalya’da bu aşıyı olduktan saatler sonra hayatını kaybeden 57 yaşındaki müzik öğretmeninin eşi ‘kasıtsız adam öldürme’ suçlaması ile dava açmış bulunuyor.
Oslo Araştırma ve Eğitim Hastanesi’nde görevli Prof. Dr. Pål Andre Holme 18 Mart 2021 tarihinde düzenlediği basın toplantısı ile, hastanelerinde 50 yaşın altındaki 3 sağlık çalışanında AstraZeneca’nın deneysel aşısını olduktan sonra gelişen kan pıhtılanması ve aralarından birinin de ölümü üzerinde açılan soruşturmanın bulgularını açıklıyor.
ZeroHedge News sitesinin habeirne göre Dr. Holme, kan pıhtısı oluşumunun sebebinin AstraZeneca aşısı olduğunu doğruluyor:
Baş hekim Prof. Pål Andre Holme 18 Mart Perşembe günü, Avrupa Tıp Birliği EMA’nın aynı gün sunması beklenen “aşı güvenlik değerlendirme raporu” öncesinde basına yaptığı açıklamada, sağlık personelinin yaşamış olduğunu aşı reaksiyonunda tetikleyici faktörün ne olduğuna dair yeni bir teorilerinin olduğunu ve ne yazık ki, tetikleyici faktörün AstraZeneca aşısı olduğuna kanaat getirdiklerini bildiriyor.
Aşı 50 yaş altındaki hastane çalışanlarına uygulandıktan sonra kanda ciddi pıhtılanma ve trombosit seviyelerinde düşüş nedeniyle hastaneye yatışları yapılıyor. Pazartesi günü sağlık çalışanlarından biri kaybediliyor.
Uzman hekimlerden oluşan bir kurul derhal sebebi araştırmaya girişiyor ve bu beklenmedik ve güçlü immün yanıta aşının yol açmış olabileceği teorisini de masaya yatıyorlar. Ve Dr. Holme’ye göre sonuç:
“Bunun büyük ihtimalle aşıya bağlı olarak oluşan güçlü bir immün yanıt olduğu yönündeki teorimiz doğru çıkmıştır.”
“Kuzey Norveç’ten alanında uzman meslekdaşlarımızla beraber yürüttüğümüz araştırmada, hastaların kanında trombositlere karşı gelişmiş spesifik antikorlar olduğu saptanmış ve bunun da gördüğümüz reaksiyon tablosunu oluşturabileceğine kanaat getirilmiştir. Aynı reaksiyon ve tıbbi tabloya bazı ilaçların da neden olabileceği tıbben bilgimiz dahilindedir.”
Her ne kadar bu bir teori olarak öne sürülmüş olsa da, Dr. Holme üç hastada birden böylesi güçlü bir bağışıklık yanıtını aşıdan başka bir şeyin oluşturmasının mümkün olmadığının altını çiziyor. “Üç hastanın tıbbi açıdan tek ortak noktası, oldukları aşıdır,” diyor.
“Sebebi biliyoruz. Bu kişilerin neden böyle bir immün yanıt vermiş olduğunu aşıdan başka açıklayan bir şey yok.”
İmmün sistemdeki bu yanıtı aşıdan başka bir şeyin tetiklemiş olamayacağını neye dayanarak söylediği sorulduğunda Dr. Holme’nin yanıtı şu oluyor:
“Hastaların sağlık öykülerinde böylesi güçlü bir yanıt oluşturacak hiçbir etmene rastlanmadı. Sebebin bulduğumuz antikorlar olduğundan şüphem yok. Bunu tetikleyen faktör için de aşıdan başka geçerli bir açıklama göremiyorum.”
Dr. Holme’nin kamuoyuna mesajı şu:
“Covid geçirmiş olsalar muhtemelen rahat atlatacak, yaşı genç insanlar bunlar ve ne yazık ki çok ağır bir şekilde hasta düştüklerini, hatta hayatlarını kaybetttiklerini görüyoruz.”
Nureddin Yıldız, kovid aşılarının caiz olduğu iddiasını şu cümlelerle beyan etmiştir:
“Aşı konusunda yapılan itirazlar ne yazık ki “mışlı” mişli” ifadelerle bitmektedir. Yaşadığımız durumda hastalık afet boyutuyla kati ve tartışılmaz durumdadır. Müslümanlar ve insanlığın çaresizliği de kati ve tartışmasız durumdadır. Bir güvenilir Müslümanın veya kurumun kurtuluş umudu olabilecek çalışması ise yok denecek durumdadır. Bu ortamda Müslümanlar olarak bizim vazifemiz, durumun vahametini sayıp durmak değildir. Kalbimiz mutmain olmasa da mevcut umudu kullanmaktır. Müslüman tıp adamlarımızla yaptığımız istişarelerde en ehveni tercih etmekten başka bir çarenin olmadığı söylenmektedir. Netice olarak şunu tespit edebiliriz; konumu, mesleği, risk durumu ve çevresi itibariyle sağlık uzmanları ve resmî mercilerin aşı olmasını gerekli gördükleri kimseler aşı olmalıdırlar. Meseleye aşı gözüyle bakmadan önce “Allah’ın emaneti olan can” ve “kul hakkına riayet” gözüyle de bakılmalıdır.” (12.03.2021)
Nureddin Yıldız’ın bu açıklaması bir fetva değil, daha çok aşıya şüpheyle bakanları ve itirazı olanları küçümser tavrıyla kaleme aldığı bir küçük köşe yazısına benzemektedir. Üslup meselesinin muhtevayı gölgede bırakmasına kendime müsaade vermeyerek direk mevzuya geçmek gerekiyor. Bu aslında üsluptan ziyade usulen de bir fetva değildir. Zira kavga edercesine harala gürele kaleme alınan ve hangi usule dayandığına dair küçücük bir ibare, ifade ve işarenin olmadığı bir yazıdır.
Zarf tenkidini uzatmadan mazrufa geçelim inşallah. İşin fıkhî boyutuna temas etmeden evvel, diğer konulara değinmek istiyorum. Nureddin Yıldız, aşı hususundaki kuvvetli şüpheleri hatta yer yer bilimsel verileri bir çırpıda “mışlı-mişli” kategorisine koyarak bir algıyla çöpe attı. Hâlbuki şu an mevcut 7 aşı hususunda, aşıları icat eden doktorların (misal “aşıyı bulan mucize Türk” olarak takdim ve reklam edilen Prof. Dr. Uğur Şahin) ve firmaların ifadeleriyle, aşıların hastalığa tamamen şifa olamayacağı, bu aşıların devamlı yapılması gerektiği vurgulanmaktadır. Çünkü 12 bin(!) kere mutasyona uğrayan bu virüsün; hangi sıklıkla ve hangi aşılarla iyileştirici olacağı kesinlik kazanmamıştır. Yani bilim dünyasının ve aşıları icad eden doktor ve firmaların çok net söylediği şey; şu an bu aşıların deneme sürecinde olduğudur. Yani şu an aşı olunanlar denektirler, tekraren söylüyorum; bu, aşıya şüpheyle yaklaşanların değil aşıyı üretenlerin sözüdür.
Deneme sürecinde olan bu aşıya yukarıdaki yazıyla olur veren Nureddin Yıldız’a biz değil, 6 ay evvelki Nureddin Yıldız cevap verse yeterlidir aslında:
“Soru: Hocam, Covid-19 aşısını insanlar üzerinde test süreci başladı ve gönüllüler aranıyor. Bu süreçte gönüllü olmanın ve bu aşıyı kendi üzerimizde denettirmenin dini boyutu nedir?
Nureddin Yıldız’ın cevabı: İnsan sağlığı ile ilgili ilaç ve uygulama araştırmalarında insanların üzerinde deney yapılması her ne kadar ‘insana hizmet’ ekseninde dönüyor olsa da ‘sakıncası yok’ şeklinde tanımlanamaz. ‘Sakıncası yok’ çizgisi ile ‘mümkün değildir’ çizgisi arasında şeriatımızın temel prensipleri doğrultusunda şöyle bir tespit yapılabilir:
a- İnsanlık bugüne kadar geliştirdiği ilaçlarda ne yazık ki mahkûmlar, savaş esirleri, paraya muhtaç fakirler üzerinde bedeli ağır deneyler yapmıştır. Sesi çıkmaz insanlar üzerinden diğer insanların sağlığı düşünülmüştür. Gariplerin servet sahiplerine yem edilmesi şeklinde gelişmiş olan bu süreç kabul edilebilir değildir. Yapılan işin ne olduğunu bile bilemeyecek durumdaki insanların kobay olarak kullanılması ilaç şirketlerinin kara lekesi olarak kalacaktır. İnsanı insana kurbanlık koç olarak feda etmenin dinimizce kabul edilirliği olamaz. b- Sonunda denek olarak kullanılan insanın öleceği kat’i olarak bilinen bir deneme ‘diğer insanlara yarar felsefesi’ üzerine kurulu olsa da caiz olmaz, öyle bir deney kat’i haramdır. Hiçbir insan başka bir insanın kurbanı değildir bu dünya hayatında. Söz konusu kobay insanın bunu kabul etmesi bile haram olmayı değiştirmez. İnsanın kendi bedenini veya bir organını feda etme hakkı yoktur. c- Üzerinde deneme yapılan kişinin aklını yitireceği kat’i olarak bilinen bir deney ve çalışma da hiçbir insanda yapılamaz. Zira insanın aklı insan gibidir. Aklın yitirilmesi Allah’ın teklifine muhatap olma kabiliyetinin yitirilmesidir. Hiçbir insanın aklı bazı ileri akıllılara harcanabilecek bir nimet değildir. d- İnsanı ayakta tutan organlardan birini kaybedeceği kat’i olarak bilinen bir deney için de caiz olma yönü yoktur. e- Reşit olmayanlar üzerinde yapılacak deneylerde ‘insanlığın başka hiçbir çaresi kalmamış’ olma gibi çok yüksek bir hassasiyet üzerinden belki caizlik bulunabilirse de reşit olmayanların yani yapılacak deneye kanuni kimliği ile evet deme kabiliyeti olmayanların kullanılmaları caiz olmaz. f- Öncesinde insanlar dışındaki canlılarda denenen, uzun vadede de olsa öldürücülüğü kat’i olmayan, – Resmi kayıtlarla, etik kurul denetiminde ve şeffaf bir şekilde bilimsel bir kurulla yürütülen, – İlk tespitlere göre öldürücü yönü bulunmadığı zannedilen, – Yapılacak çalışmaya katılacak insanın onuru ve kişiliği zedelenecek bir yöntemin kullanılmadığı – Denek olarak kullanılacak kişiye baskı yapılmamış, kendi rızası ile aday olmuş bir durumdaki denemeler caizdir, bir fazilet kaynağıdır. Böyle bir çalışma ile ortaya çıkarılacak sağlık ürünü bütün çalışanlar için hayırla anılma vesilesidir. Müslüman olanlar için de sadaka-ı cariyedir. Böyle umar ve bunu temenni ederiz.” (20.09.2020)
Peki, hocamıza sormak isteriz, Eylül ayından bugüne deyin 6 ay zarfında yazdıklarınızdan ne değişti, dile getirdiğiniz şüphelerden hangisi izale oldu, Eylül ayında ‘gariplerin servet sahiplerine yem edilmesi şeklinde gelişmiş olan bu süreç kabul edilebilir değildir’ ifadenizdeki garibanlar mı değişti, o servet sahipleri (Rockefeller, Bill Gates) gitti de yerlerine servet sahibi olmayan merhametli zenginler mi geldi? Değişen nedir hocam? Hatta tam da o bahsettiğiniz insanlığı yem eden, yok eden o iki isim aşıların finansörleri değil mi? Aşıyı icad eden bütün şirketlere destek veren Bill Gates değil mi? Aşıların içindeki malzemelerin ve hangi aşıda ne kullanıldığının, içeriğinin helalliğinin haramlığının hiçbir cevabı verilmeden, caizdir denilmesini yani fıkhî fetva boyutunu hadi biz de göz ardı edelim, ama sanki hastalığa şifası kesinmiş gibi, tıbbî şüpheler kesin izale edilmiş gibi yazılması da 6 ay içindekendisiyle çelişmesinin en bariz delilidir.
Nasıl bir felaketse bu, hastalıktan evvelki senede yani 2019’da vefat sayısı, hastalık senesinden yani 2020’de vefat edenden daha fazla. Direk sağlık bakanı canlı yayında açıklamışken, Nureddin Yıldız hoca, medya eliyle kurulan algı ağını, yasaklarla hapsedilme olayını herhalde ölümler, hastalıklar felaketi olarak zannetmiş.
Nureddin Yıldız Hocaya bir soru daha sual edip işin fıkhî boyutuna girmek istiyorum; bugün bu aşıyı finanse edenler, zorlayanlar aynı zamanda yapay eti de insanlığın geleceği ve tabiatın (!) korunması için zaruri görmektedirler ve büyükbaş hayvanların yok edilmesi gerektiğine dair beyanatlar vermektedirler. Acaba Nureddin Yıldız hoca buna da bir fetva verecek midir ve büyükbaş hayvanların yok edilmesini savunacak mıdır? Zira sizin öne sürdüğünüz “emanet olan canın korunması” meselesi, küreselcilerin öne sürdüğü de “emanet olan tabiatın korunması”! sebep aynı, netice ve fetva da aynı olur galiba!
Şimdi fıkhî boyutunu ele almaya çalışalım:
Hanefi fıkhında, ibadat haricindeki mevzularda misal yiyecek, içecek, tıp gibi mevzularda fetva verirken, fıkıh usulü ve ilmi haricinde yan bilgi olarak bu sahalara dair de malumatlar icap etmektedir. Yani misal tıbba dair bir mevzuda fetva verilecekse fıkıh ilmi yanında tıp bilgisi veya bilen birisi icap etmektedir. Lakin ilginç olan şudur, fetva verecek fakihte eğer tıp bilgisi mevcut değilse, danışacağı doktorun fıskından emin olunması gerekmektedir. Bu çok mühim bir noktadır. Yani önüne gelen doktordan, küreselcilerden nemalanan doktordan, hayatını nebevî tıbbı imhaya adamış doktordan demiyor, hatta doktorun Müslüman olması da yetmiyor. Fıskından emin olunması gereklidir diye şart koyuyor. Burada zahir olan ilk mana, o danışılacak doktorun mutlaka Müslüman olması gerekmektedir. Zira fıkha göre bütün fâsıklar kâfir değildir, amma bütün kâfirler her daim fâsıktır. İkincisi Müslüman olması da yetmiyor fâsık yani günah işleyen birisi de olmayacak. Burada günahın boyutunda fakihler arasında ihtilaf olmakla beraber İbn Abidin’e ve Fahreddin Razi’ye göre fısk; zina, içki, faiz gibi büyük günahları irtikâp etmektir.
Şimdi evvela Nureddin Yıldız hoca bu usule göre hareket etti mi? Yani danıştığı doktorların fıskından emin miyiz? Evvela onu bilmemiz lazım. Ve günümüzde maalesef herkese güvenemeyeceğimiz için hocadan 7 aşının içeriğini araştıran ve helal olduğunu veya kullanılması lazım geldiğini söyleyen “fâsık olmayan” o doktorlar kimlerdir, öğrenmek istiyoruz. Ayrıca 7 aşı birden mi caiz, yoksa bazısı caiz bazısı değil mi, hangisi hangi sebebe istinaden caiz, hangisi hangi sebebe mebni caiz değil, ya da hepsi de caiz ise nasıl caiz? Bunları detaylıca cevaplamasını istiyoruz, bekliyoruz.
Yine usulen devam edeceksek; tedavide kullanılacak ilaçta/aşıda haram olan bir şey mevcut değilse bunda zaten bir beis yoktur, kullanılabilir. Eğer içerisinde haram bir madde varsa velakin aynı hastalığa iyi gelen başka helal bir terkip/ilaç varsa, içinde haram madde olan ilaç kullanılamaz, caiz değildir. Şimdi ben direk kendimin ve ailemin geçirdiği bu koronayla alakalı hem şahitler huzurunda hem Allah için yemin ederim ki; bir tane bile ilaç almadan, aşı da vurulmadan sadece tabii ürünleri kullanarak iyi oldum. Hem ben hem zevcem hem ağabeyim hem başka yüzlerce kişi örnek veririm ki ilaç, aşı kullanmadan iyi olduk Rabbimize sonsuz hamd ü senalar olsun. Ama yine uzaklara gitmeyerek yine kendi ailemden örnek verirsem 80 yaşında bir komşumuz aşı olduktan 4 saat sonra vefat etti, yoğun bakıma giden amcam da entübede vefat etti. Yine bu menfi misalleri de onlarca çoğaltabilirim. Neticede bunlar hastane kayıtları olan şeylerdir ve hoca araştırırsa hiç de “mışlı-mişli” şeylerin olmadığını görecektir bu hususta. Yani Nureddin Hoca bu ikinci mevzuda da yanılmış, helal olan tedavi varken kesinlikle şüpheli olan (sadece bizce değil Nureddin hocanın 6 ay evvelki yazısına göre de, bugünün bilim adamlarının söylemesine göre de şüpheli) tedaviyi kullanamaz.
Hoca hâlâ “yok kullanır” diyorsa, bir üstteki paragrafta sorduklarıma net cevap vermelidir.
Son olarak Nureddin Yıldız bunca muğlaklığına ve şüpheye rağmen cevaz meselesini sağlık uzmanları ve resmî mercilerin onayına bırakmış durumda olması ise hayret vericidir. Zira İslam’la ve İslamî hassasiyetle idare edilen hukuk sahibi miyiz ki, resmî ricali veliyyülemr belledik. Hadi bunu da farz-ı muhal kabul edelim, ama yakın tarihimizde hepimizin yaşadığı ve daha doğrusu resmi mercilerin yaşattığı acı tecrübeleri nasıl görmezden gelelim?
O resmî merciler değil miydi, bu halkın evlatlarına ABD’den gelen süt tozlarını mekteplerde zorla içirip, normal sütlerin zararlı olduğunu senelerce anlatanlar?
O resmî merciler değil miydi, Nureddin Hocanın da pek övdüğü hacamatı tıbba aykırı bulup yasaklayanlar?
O resmî merciler değil miydi doğum kontrol haplarını Anadolu’da kapı kapı ev ev dolaşıp dağıtan ve nüfus planlaması yapanlar?
O resmi merciler değil miydi Çernobil patlamasıyla kanser bulaşan çayları Karadeniz halkına içirip bugün bölgedeki her evden kanser hastasının çıkmasına sebep olanlar?
O resmî merciler değil miydi hemşire fotoğraflarıyla sigaranın sağlığa faydasını (!) anlatanlar?
Velhasıl Nureddin Yıldız’ın kaleme aldığı fetva ne usul ne üslup ne dayanılan merciler açısından müspet bir yazı olmamıştır ve sorularla, şüphelerle malüldür.
Izolasyon: Ayırma, ayrı tutma; etrafındakilerden soyutlanıp bir başına kalma; başka şey veya insanlardan ayrı bulunma; tecrit.
– Oxford English Dictionary
SARS-CoV-2 virüsünün bugüne kadar izole edilip edilmediği yahut saf haliyle ortaya konulup konulmadığı konusundaki tartışmalar sürüyor. Oysa konuya tarafsız yaklaşan herkesin yukarıda verilen tanım, sağduyu, mantık ve ilmi kurallar gereği SARS-CoV-2 virüsünün hiçbir şekilde ne izole edilmiş ne de saf hale getirilerek tek başına ortaya konmuş olduğu sonucuna varması gerekir. Zaten bu yüzden virüsün mevcudiyeti kimse tarafından teyit de edilememektedir. Bu maddi gerçekten doğan akli, mantıki ve ilmi sonuçlar ise şu şekildedir:
Varlığı gösterilememiş bir şeyin şekil ve yapısal özelliklerini bilmenin imkânı yoktur ve buna farazi “spike” proteini veya başka proteinlerin mevcudiyeti, yapı ve işlevsel özellikleri de dahildir;
Bulunmamış bir şeyin gen dizilimi de bilinemez;
Mevcudiyeti gösterilmemiş bir şeyin “varyantları”nı bilmenin de imkanı yoktur;
SARS-CoV-2’nin Covid-19 diye bir hastalığa yol açtığını göstermenin imkânı yoktur.
En kısa ve anlaşılır şekliyle yeni bir virüsü izole edip, özelliklerini tanımlayıp ortaya koymanın düzgün yolu şudur: İlk iş olarak, baktığınızda bu kişinin hastalığı şudur diyebileceğiniz ölçüde kendine has ve spesifik semptomlar sergilemekte olan çok sayıda insandan (örn. 500 kişi) örnek (kan, balgam, sekresyon) alınır. Kendi de genetik materyal ihtiva eden başka HİÇBİR doku veya ürün ile karıştırmadan virolog alır, bu örnekleri masere eder [suda bekletip yumuşatmak], filtreden ve daha sonra da ultrasantrifüjden geçirir, yani örneği [numune] saf hale getirir [pürifikasyon]. Onyıllardır hangi viroloji laboratuvarına giderseniz gidin bakteriyofaj(1) ve dev virüs [giant virus] tabir edilen yapıların izolasyonunda kullanılageldiğini göreceğiniz bu sıradan viroloji tekniği sayesinde virolog, daha sonra elektronmikroskobu ile bakıp aynı yapı ve boyuttaki binlerce partikülün görüntüsünü alabilecektir. Virüs, [hastadan alınmış örnekten] izole edilmek suretiyle saf haliyle ortaya konmuş işte bu partiküllerdir.
Hepsi birbirinin aynı bu partiküller daha sonra fiziksel muayene ve/veya mikroskobi teknikleri ile eşbiçimlilik kontrolünden geçirilir. Materyalin saflığından emin olunduktan sonra ise sırada partikül özelliklerinin ayrıntılı biçimde çalışılması vardır. Partiküllerin fiziksel yapısı, morfolojisi ve kimyasal kompozisyonu incelenir. Ardından, doğrudan bu saf haldeki partiküllerden çıkarılan genetik materyalin, yine onyıllardır kullanımda olan Sanger sekanslama tekniği gibi yöntemlerle genetik yapısı ortaya konur. Virüslerin vücut dışından içeri alındığı konsepti üzerinden sıra, bu eşyapılı partiküllerin gerçekten de dış kaynaklı (eksojen) olduğunun, ölmek üzere yahut ölmüş olan dokuların geçmekte olduğu normal yıkımlanma sürecinin ürünleri(2) olmadığının teyidine gelmiştir. (Mayıs 2020 itibarıyla virologların, gördükleri partiküllerin virüs mü yoksa ölü veya ölmekte olan dokuların normal yıkımlanma ürünleri mi olduğunu anlamalarının yolu olmadığı bilinmektedir.)(3)
(2) “Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, 2020 October 2. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full — accessed 2/15/21
(3) “The Role of Extraellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses,” Flavia Giannessi, et al, Viruses, 2020 May
Bu noktaya gelindiğinde artık, eksojen (dış kaynaklı, vücut dışından doğan) bir virüs partikülü tam manasıyla izole edildi, özellikleri ortaya kondu ve gen dizilimi yapıldı demektir. Gelgelelim daha bunun hastalık yaptığının gösterilmesi lazım. Bunun için bir grup sağlıklı deneğe (bu iş için ekseriya hayvanlar kullanılır), hastalığın nasıl bulaştığı düşünülüyorsa o yolla eldeki bu izole edilmiş, saf haldeki virüs tanıtılır. Hayvanlar aynı hastalığı geliştirdiği takdirde, ki bu klinik bulgular ve otopsi sonuçları ile konfirme edilmek durumundadır, işte o zaman virüsün hastalık oluşturduğu hakikaten gösterilmiş demektir. Enfeksiyöz ajanın enfektivite ve bulaş kabiliyetini gösterir bu.
SARS-CoV-2 virüsü için bu basamakların tekine bile girişilmemiştir ve esasında bakılacak olursa, patojeniktir denilen virüsler arasından bu basamaklar tamamlanıp hastalık yaptığı başarılı bir şekilde gösterilmiş bir tanesi bile yoktur. Araştırmamız, tıp literatüründe bu basamakları kapsayan tek bir çalışma olmadığını göstermektedir.
Bunun yerine, 1954 yılından bu yana virologlar, benzer hastalığa sahip bir avuç, ekseriya 10’u bile bulmayan insandan aldıkları saf hale getirilmemiş numuneler ile çalışmışlardır. Bu numuneleri çok az bir işlemden geçirdikten sonra içinde — hepsi de “virüs” denilen yapı ile birebir aynı genetik materyale sahip — dört ila altı başka tip materyalin olduğu doku kültürüne ilave etmektedirler. Besinsiz bırakılan ve zehir eklenen doku kültürü doğal olarak dağılıp ayrışmaya başladığında da ortaya haliyle, bazısı genetik materyale sahip türlü partiküller çıkmaktadır. Akıl, mantık, dil ve anlam bilgisi ve dahi bilim namusuna tamamen aykırı biçimde ise bu prosese “virüs izolasyonu” adı verilmektedir. Kültürdeki bir dolu kaynağın ortama bıraktığı kısım kısım genetik materyal alınıp genetik analize tabi tutulmakta ve bir bilgisayar simülasyon prosesi dahilinde bu genetik materyal fragmanlarından ortaya, virüs olduğu iddia edilen yapıya ait olduğu öne sürülen bir gen dizilimi çıkarılmaktadır, buna da in silico genome, yani bilgisayar ortamında oluşturulmuş genom denmektedir. Virüsün kendisi hiçbir noktada ortada yok, hiçbir şekilde elektron mikroskopisi ile konfirmasyon filan yapılmamışken olmaktadır bu. Tutup hakiki bir virüsten çıkarılmış, ardından dizilimi yapılmış bir genetik materyal de yine, bulunmamaktadır. Bu yapılan bilimsel aldatma, hile, bilim sahtekârlığıdır.
Saf hale getirilmemiş — toksik antibiyotikler, sığır fetüsü dokusu, amniyotik sıvı ve başka dokular ile birlikte doku kültürüne eklenen — numune, içine katıldığı (inoküle edildiği) böbrek dokusunu tahrip edip öldürdüğünde de bu, virüsün mevcudiyetine ve patojenisitesine delalettir denilmektedir. Bilimsel aldatma suçu işlenmektedir.
Bundan böyle biri size SARS-CoV-2 virüsünün izolasyonuna dair bir yayın ilettiğinde lütfen ‘kullanılan metodlar’ bölümüne bakın. Araştırmacılar maymun (Vero) hücresi veya herhangi başka bir kültür metodu kullanmışsa, yapılanın izolasyon olmadığını anlayabilirsiniz. Gerçek izolasyonun neden yapılmadığına dair de şu bahaneler öne sürülecektir:
Hastalardan alınan numunelerden analiz etmeye yetecek virüs partikülü çıkmadı.
Virüs, hücre içinde barınan parazittir; virüsü öyle hücre dışında bulamazsınız.
İlk maddede söylenen doğruysa ve biz hasta insanların çıkardığı balgamda virüs bulamıyorsak, bu virüsün tehlikeli, hatta ve hatta ölümcül olduğunu hangi kanıta dayanarak söylüyoruz? 2. maddede denilenler doğruysa, bu virüs insandan insana nasıl geçiyor peki? Bize bunun hücreden çıkıp başkalarını enfekte ettiği söyleniyor. O halde niye bulunamasın ki?
Sonuç olarak, bu viroloji tekniklerinin ve vardıkları sonuçların sorgulanması ne kamuyoyunun dikkatini dağıtacak ne de bölünmelere yol açacak bir meseledir. Bu gerçeğe ışık tutulması, insanlığın karşı karşıya olduğu bu korkunç aldatmaca ve sahtekârlığa son verilmesi için elzemdir. Bu virüs hiçbir zaman izole edilmemiş, gen dizilimi ortaya konmamış ve kimseyi hasta ettiği gösterilmemişse, bu hayali bir virüsse, niye maske takıyor, sosyal mesafe bırakıyor ve tüm dünyayı kodese tıkıyoruz ki?
Son olarak şunu soruyoruz: Patojenik virüs diye bir şey yoksa, yanlış şekilde “aşı” olarak anılan o vücuda-zerk edilebilir-cihazların içine ne konmaktadır ve bunlar ne amaçla kullanılmaktadır? İşte bu bilimsel sorgu, zamanımızın en acil ve önemli konusudur.
Hayır, yanılmıyoruz, dediğimiz şey doğru. SARS-CoV2 diye bir virüs yok.
