Modern bakteriyoloji biliminin kurucularından kabul edilen Alman Heinrich Hermann Robert Koch (1843-1910) tarafından geliştirilmiş ve spesifik bir mikroorganizmanın spesifik bir hastalığa yol açtığının ispatı için karşılanması gereken bilimsel ilkelere Koch Postülatları denmektedir ve bunlar şu şekildedir:
1. Mevzubahis mikroorganizma hastalığı gösteren tüm canlılarda yüksek miktarlarda bulunmalı, sağlıklı canlıda bu mikroorganizmaya rastlanmamalıdır.
2. Mikroorganizma, hastalanmış bir canlıdan alınan doku örneği içinden alınıp tek başına ortaya konulmalı (izolasyon) ve saf kültürde çoğaltılmalıdır.
3. Kültür ortamında saf olarak geliştirilebilen mikroorganizma, sağlam bir konağa (canlıya) verildiği zaman hastalık oluşturmalıdır.
4. Mikroorganizmaların dışarıdan verilerek hastalandırıldığı denek canlıdan sözkonusu mikroorganizma yeniden alınıp izole edilmeli ve ilk başta hastalık yaptığı düşünülen mikroorganizma ile birebir aynı olduğu gösterilmelidir.
Bu dört koşul da yerine getirildiği takdirde, belirli bir belirti grubunun mevzubahis mikroorganizma ile enfeksiyon sonucu ortaya çıktığı bilimsel olarak ispat edilmiş olur.
Aradaki neden-sonuç ilişkisini bilimsel olarak ispat etmenin tek yolu budur.
Koch Postülatları bakteriler için geliştirilmiştir, ondan bin kat küçük olan virüsler için değil. 19. yy’ın sonlarına doğru bakteriler filtrelenip ondan daha küçük partiküllerin varlığı ilk olarak fark edilmiştir. Öyle olunca Thomas Rivers 1937’de Koch’un postülatlarını virüslere uyarlayarak enfeksiyöz doğasını bu şekilde incelemek istemiştir(1). Bu kurallar şu şekildedir:
Virüs hasta canlıdan alınıp tek başına gösterilebilmelidir (izolasyon).
Filtrasyon kanıtı—virüs, bakteri de ihtiva eden bir ortamdan filtrelenerek ayrılabilmelidir
Filtrelenip kültür ortamında çoğaltılmış virüs, denek canlıyı enfekte etmek için verildiğinde aynı kapsamda bir hastalık oluşturmalıdır.
Virüs, enfekte denekten yeniden alınıp tek başına gösterilebilmelidir (izolasyon).
İmmün sistemde mevzubahis virüse özel bir yanıt tespit edilebilir olmaldır.
Rivers, T. M. Viruses and Koch’s postulates. J. Bacteriol. 33, 1–12 (1937). https://jb.asm.org/content/jb/33/1/1.full.pdf – “It is obvious that Koch’s postulates have not been satisfied in viral diseases.”
Ne bakteriler ne de virüsler için Koch veya Rivers kriterlerininin hepsini birden karşıladığı ispat edilerek hastalığa neden olduğunu bilimsel olarak kanıtlanmış bir mikroorganizma bulunmamaktadır. Bu durum postülatlar geçersiz, hükümsüz yahut yanlış olduğundan değil, bu mikroorganizmalar hastalığı başlatan etmen olmadıkları içindir.
SARS-CoV-2 virüsü ile ilgili ortaya konulan ilk iki yayın dürüst bir şekilde virüsün hastalığa yol açtığını kanıtlamadıklarını(2), sadece bir ilinti bildirdiklerini(3) söylemiş, ancak peşisıra çıkan ve bu ilk yayını refere eden diğer çalışma yazarları kusurlu bir şekilde SARS-CoV-2 virüsünün COVID-19 hastalığının sebebi olduğunu, çalışmalarının Koch Postülatları ile Rivers Kriterleri’ni de karşıladığını beyan etmiştir.
– “We describe in this report the use of molecular techniques and unbiased DNA sequencing to discover a novel betacoronavirus that is likely to have been the cause of severe pneumonia in three patients in Wuhan, China.”
– “Although our study does not fulfill Koch’s postulates, our analyses provide evidence implicating 2019-nCoV in the Wuhan outbreak.”
Ren, L. L. et al. Identification of a novel coronavirus causing severe pneumonia in human: a descriptive study. Chin. Med. J. (Engl.)133, 1015–1024 (2020). https://journals.lww.com/cmj/Fulltext/2020/05050/Identification_of_a_novel_coronavirus_causing.3.aspx
– “These findings primarily indicate that the novel CoV is associated with the pneumonia that developed in these patients. However, it remains to be determined whether this novel CoV is capable of causing similar diseases in experimental animals.”
– In conclusion, we identified a novel bat-borne CoV associated with a severe and fatal respiratory disease in humans.
Türkçe Kaynak: Mikrobiyoloji, https://www.uozyilmaz.com/files/mikro.pdf
Yeni bir Virüs Nasıl İzole Edilir ve Özellikleri Bilimsel Olarak Nasıl Tanımlanır?
En kısa ve anlaşılır şekliyle yeni bir virüsü izole edip, özelliklerini tanımlayıp ortaya koymanın düzgün yolu şudur: İlk iş olarak, baktığınızda bu kişinin hastalığı şudur diyebileceğiniz ölçüde kendine has ve spesifik semptomlar sergilemekte olan çok sayıda insandan (örn. 500 kişi) örnek (kan, balgam, sekresyon) alınır. Kendi de genetik materyal ihtiva eden başka hiçbir doku veya ürün ile karıştırmadan virolog alır, bu örnekleri masere eder [suda bekletip yumuşatmak], filtreden ve daha sonra da ultrasantrifüjden geçirir, yani örneği [numune] saf hale getirir [pürifikasyon]. Onyıllardır hangi viroloji laboratuvarına giderseniz gidin bakteriyofaj(4) ve dev virüs [giant virus] tabir edilen yapıların izolasyonunda kullanılageldiğini göreceğiniz bu sıradan viroloji tekniği sayesinde virolog, daha sonra elektronmikroskobu ile bakıp aynı yapı ve boyuttaki binlerce partikülün görüntüsünü alabilecektir. Virüs, [hastadan alınmış örnekten] izole edilmek suretiyle saf haliyle ortaya konmuş işte bu partiküllerdir.
Hepsi birbirinin [ebat ve özellik olarak] aynı bu partiküller daha sonra fiziksel muayene ve/veya mikroskobi teknikleri ile eşbiçimlilik kontrolünden geçirilir. Materyalin saflığından emin olunduktan sonra ise sırada partikül özelliklerinin ayrıntılı biçimde çalışılması vardır. Partiküllerin fiziksel yapısı, morfolojisi ve kimyasal kompozisyonu incelenir. Ardından, doğrudan bu saf haldeki partiküllerden çıkarılan genetik materyalin, yine onyıllardır kullanımda olan Sanger sekanslama tekniği gibi yöntemlerle genetik yapısı ortaya konur. Virüslerin vücut dışından içeri alındığı konsepti üzerinden sıra, bu eşyapılı partiküllerin gerçekten de dış kaynaklı (eksojen) olduğunun, ölmek üzere yahut ölmüş olan dokuların geçmekte olduğu normal yıkımlanma sürecinin ürünleri(5) olmadığının teyidine gelmiştir. (Mayıs 2020 itibarıyla virologların, gördükleri partiküllerin virüs mü yoksa ölü veya ölmekte olan dokuların normal yıkımlanma ürünleri mi olduğunu anlamalarının yolu olmadığı bilinmektedir.)(6)
(4) Isolation, characterization and analysis of bacteriophages from the haloalkaline lake Elmenteita, KenyaJuliah Khayeli Akhwale et al, PLOS One, Published: April 25, 2019. https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0215734 — accessed 2/15/21 (5) “Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, 2020 October 2. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full — accessed 2/15/21 (6) “The Role of Extraellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses,” Flavia Giannessi, et al, Viruses, 2020 May
Bu noktaya gelindiğinde artık, eksojen (dış kaynaklı, vücut dışından doğan) bir virüs partikülü tam manasıyla izole edildi, özellikleri ortaya kondu ve gen dizilimi yapıldı demektir. Gelgelelim daha bunun hastalık yaptığının gösterilmesi lazım. Bunun için bir grup sağlıklı deneğe (bu iş için ekseriya hayvanlar kullanılır), hastalığın nasıl bulaştığı düşünülüyorsa o yolla eldeki bu izole edilmiş, saf haldeki virüs tanıtılır. Hayvanlar aynı hastalığı geliştirdiği takdirde, ki bu klinik bulgular ve otopsi sonuçları ile konfirme edilmek durumundadır, işte o zaman virüsün hastalık oluşturduğu hakikaten gösterilmiş demektir. Enfeksiyöz ajanın enfektivite ve bulaş kabiliyetini gösterir bu.
TEZLER
A. SARS-CoV-2 Virüsünün Varlığı Bilimsel Olarak İspatlı Değil – Pürifikasyon ve İzolasyon Sorunsalı
Tanımlar
İzolasyon: ”Ayırmak” anlamına gelir. Mikrobiyolojide izolasyon denildiğinde bir mikroorganizmayı saf halde elde etmek anlaşılır. İzolasyon, karışık bir kültürden sadece istenen bir ya da daha fazla mikroorganizmanın saf halde elde edilmesi, karışık bir kültürde bulunan tüm mikroorganizmaların ayrı ayrı saf halde elde edilmesi, saf olduğu sanılan mikroorganizmanın saflık kontrolünün yapılması şeklinde olabilir. Herhangi bir bozulma ve/veya hastalık etmeninin belirlenmesi için mikroorganizma saf halde elde edilmelidir.
Saf Kültür ve İzolat: Saf kültür, sadece bir tek mikroorganizma hücresinden çoğaltılmış olan mikroorganizma topluluğudur. Tanımlanacak kültürün saf olarak elde edilmesi tanımlama testlerine geçmeden önceki en önemli aşamadır. Bir diğer deyiş ile saf kültür elde edilmesi tüm tanımlama testleri öncesinde yapılmış olmalıdır. Saf kültür, standart bir Petri kutusundaki katı besiyerinde gelişen koloniden elde edilir. Buna izolat da denilir. Saf kültür elde etmek için izolasyon sırasında izole edilecek koloninin yakın çevresinde başka koloni olmamalıdır.
İzolasyon ve Tanımlama Esasları: Merck Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları; “Anonymous, 2005. Merck Gıda Mikrobiyolojisi Uygulamaları. Ed: A. K. Halkman. Başak Matbaacılık Ltd. Şti., Ankara, 358 sayfa.” künyeli kitabın 36. Bölümü.
http: İzolayon ve İdentifikasyon, Mikrobiyoloji.org http://www.mikrobiyoloji.org/genelpdf/210010701.pdf
Viroloji ders kitaplarında da (7,8) anlatıldığı üzere, bir virüsün tanımlanabilmesi için diğer her tür biyolojik materyalden ayrılarak, saf biçimde ortaya konulmuş olması ön koşulu vardır; “Sars-CoV-2 virüsü” için bu şart yerine getirilmemiştir.
8. White/Fenner, Medical Virology, San Diego Academic Press, 1986, sf. 9 https://www.elsevier.com/books/fenner-and-whites-medical-virology/burrell/978-0-12-375156-0
“İzolasyon” ve “Saflaştırma” adı verilen bu işlemler olmadan, tetkik edilen partiküllerden elde edilen nükleik asit sekanslarının (RNA ve/veya DNA) yeni bir virüse ait olup olmadığı bilimsel olarak ispat edilemez.
Çin’den çıkan ilk iki yayın (Zhu et al., Wan Beom Park et al.) da dahil olmak üzere SARS-CoV-2 virüsü tespiti yapıldığı iddiasındaki bilimsel yayınların hiçbirinde virüs partikülünün tek başına ortaya konulmamış, yani bilimsel manada düzgün bir şekilde “pürifikasyon” ve “izolasyon”u gerçekleştirilmemiştir ve bu gerçek bizzat çalışma yazarlarınca kabul edilmiştir (EK1).
Bilgi Edinme Hakkı kanunu kapsamında SARS-CoV-2 virüsünün kurallara uygun şekilde pürifikasyon ve izolasyonunu gösteren yayın talep edildiğinde ne Almanya’nın Robert Koch Enstitüsü ne diğer ülkelerin Sağlık Bakanlıkları virüsün mevcudiyetini bilimsel olarak ortaya koyduklarını gösteren yayın sunabilmiştir (EK2). Bu durumda, varlığı ispat edilmemiş bir virüsün mutant varyasyonlarından yahut herhangi bir tip test ile tetkikinden söz etmek de mümkün olmayacaktır.
İki Alman gazeteci tarafından Robert Koch Enstitüsü’ne (RKI) yapılan resmi bilgi talebine, yetkili Michael Laue tarafından 4 Eylül 2020 tarihinde e-posta ile verilen yanıt şu şekildedir (9):
“Bilgimiz dahilinde, SARS-CoV-2 virüsünün pürifiye edilip izolasyonunun gerçekleştirilmiş olduğu bir yayın bulunmamaktadır.”
Virüsü izole ettiği, hatta test ettiği iddiasındaki tüm yayınlar incelendiğinde aslında yapılanın şu olduğu tespit edilmiştir:
Hastaların boğaz veya akciğerlerinden numune alınmış, ultrasantrifüjlemeden geçirilerek içerikteki geniş yapılı, ağır moleküller ile küçük ve hafif yapılı moleküllerin birbirinden ayrılması sağlanmıştır. Santrifüjleme sonrası sıvının “supernatant” ismi verilen üstte kalan kısmı alınmış, buna da “izolat” denilmiştir. Daha sonra “izolat” adı altında PCR tetkikine tabii tutulan şey işte bu “supernatant” olmuştur.
Oysa bu “supernatant”ta türlü çeşit moleküller, ‘ekstraselüler veziküller’ (EV’ler) adındaki, vücudun kendi ürettiği ve virüslerden yapı ve karakteristik olarak ayrımının mümkün olmadığı bilimadamlarınca (Viruses adlı bilim dergisinde Mayıs 2020 tarihinde) ifade edilmiş(10) eksozomlar da dahil olmak üzere milyarlarca farklı mikro ve nano ölçekte partikül bulunacağı aşikârdır.
Yeni virüse ait olduğunu düşündüğünüz partikülleri, kalan milyarlarca eş yapıdaki partikülden ayırmadığınız müddetçe bu karışımın içinden “virüs”ü bulup çıkarmanız imkansızdır. Mikrobiyoloji yönergelerine göre virüsü gerçek manada saf halde ortaya koyduktan sonra genetik yapısı tanımlanmalı, ardından da hastalık yapıcı özellikleri tanımlanmalıdır. Ancak bu izolasyon ve saflaştırma işlemi SARS-CoV-2 virüsü için yapılmamıştır.
10. “The remarkable resemblance between EVs and viruses has caused quite a few problems in the studies focused on the analysis of EVs released during viral infections. Nowadays, it is an almost impossible mission to separate EVs and viruses by means of canonical vesicle isolation methods, such as differential ultracentrifugation, because they are frequently co-pelleted due to their similar dimension” The role of extracellular vesicles as allies of HIV, HCV and SARS viruses, May 2020, Viruses DOI: 10.3390/v12050571
B. Virüse Ait Olduğu İleri Sürülen Gen Bölümleri Bilgisayar Marifeti ile Birleştirilip Ortaya Yapay bir Genom Çıkarılmıştır ve Bilimsel Aldatma Suçu İşlenmiştir
Bilimadamları, “izolasyon” ve “saflaştırma” tanımlarını karşılamayan bu “izolat”-yerine-”supernatant”-kullanma teknikleri ile ortaya koyamamış oldukları “virüs” yapılarını pratikte PCR cihazı ile “yaratmış” durumdalar. PCR’de, suni ve tamamen farazi birtakım primerler (gen bankalarına daha önceden girilmiş gen dizisi bölümleri) alınıp, hastadan alınmış boğaz veya bronkoalveoler lavajdan elde ettikleri ve on milyarlarca RNA ve DNA molekülü ile dolu supernatant ile bir araya getiriliyor. Bu kısacık primerlerin ortamdaki genetik materyal çorbasından eşleştiği bölümler olursa bunları alıp, ters transcriptaz enzimi yardımıyla DNA oluşturup oluşturmadığına bakılıyor. Oluşturuyorsa, o zaman bu gen dizilimlerinin, aradıkları yeni SARS-CoV-2 virüsüne ait olduğu ilan ediliyor.
SARS-CoV-2 virüsünün genomunun 30.000 baz çiftinden oluştuğu öne sürülmekte. Oysa PCR’de eşleşen virüs geni var mı diye kullanılan primerlerin baz çifti sayısı sadece 18 ila 24 adet! Yani, milyarlarca virüs benzeri partikülün yüzdüğü bir yerde, virüs geninin sadece %0.07’si kadarlık bir bölümü ile arama yapıp, üstelik de yeni oluşumlu ve bilinmezlerle dolu olduğu öne sürülen bir virüsü bulduklarını iddia ediyorlar.
30 binlik gen dizisinin sadece 18 çiftini alıp, milyarlarca benzer partikülün ve bunların genetik materyalinin bulunduğu bir yerde, başka hiçbir şeyin değil de sadeceyeni virüsün genleri ile eşleştirmiş olduklarını nasıl iddia edebiliyorlar? Kesinlikle imkansız.
Yeni olduğunu ileri sürdüğümüz virüsün genetik materyalini eşleştirmek için bankadan seçip kullanacağımız primerler ancak “tahmini” olup, olsa olsa “yeni virüse yakın” dizilimler olabilir.
İçinde yalnız yeni virüsün bulunduğu saf kültür ortamından değil, içinde milyarlarca başka partikülün bulunduğu supernatant çorbasından ultra kısa primerlerle bulunacak şeyin gerçekte neye ait olduğunu bilmek imkansızdır.
Bunu teknik olmayan bir dille ifade edecek olursa şu örneğe benzetebiliriz:
Dev bir veritabanında (arşiv) İngiliz edebiyatının gelmiş geçmiş bütün eserleri, basılmamış ve bu yüzden varlığı bilinmeyen kısa öykü ve şiirler de dahil olmak üzere kaydedilmiş, duruyor olsun. Biz de, içinde geçtiği tarihi dönem için pek mühim olduğunu düşündüğümüz, ancak henüz gün yüzü görmemiş (“yeni”) bir şiiri bulmak istiyoruz burada. Aşk şiiri olduğu dışında, başka hiçbir bilgimiz de yok bu şiirle ilgili. O yüzden bilgisayara anahtar kelime girip aratmak durumundayız, ancak onda da en fazla 18 ila 24 karakter girebiliyoruz. Biz de oraya “Seni çok özlüyorum aşkım” diye 24 karakterlik bir cümle yazıyoruz. Bununla, yarısı aşk şiirinden oluşan veritabanındaki 28 milyar şiir arasından aradığımızı bulmamız gerekiyor. Başka hiçbir şiiri değil de tamı tamına istediğimiz şiiri bulma olasılığımız sizce nedir? Sıfıra yakındır elbette. RT-PCR ile ‘yeni ve hakkında bir şey bilinmiyor’ denilen bir virüsü aramak da aynen buna benzemektedir işte.
Ve zaten baktığımızda, Amerikan CDC’sinin dünya genelindeki diğer araştırmacılara referans olması bakımından yirmi viroloğu biraraya getirerek hazırlattığı SARS-CoV-2 virüsünün izolasyon, pürifikasyon (saflaştırma) ve biyolojik karakteristiklerini tanımlama projesinin ürünü olan 20 Haziran 2020 tarihli yayında(11), SARS-CoV-2 denilen virüsün “parçalarının” bilgisayarda “biraraya getirilerek” ortaya çıkarılmış olduğu kesinleşmiş oluyor. Bağımsız doktor ve bilimadamlarına göre esas itibarıyla bu durum, “bilimsel aldatma suçu” kapsamına girmekte
11. Jennifer Harcourt, Thornburg et al., Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 from Patient with Coronavirus Disease, United States, June 6, 2020 https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/26/6/20-0516_article
Yayındaki ‘Tam Genom Diziliminin Ortaya Çıkarılışı’ başlıklı bölümde dendiğine göre, virüsü izole edip tüm genlerini baştan sona sırasıyla yazmak yerine CDC, Gen Bankası’nda genelgeçer koronavirüsler için kayıtlı gen dizilerini referans alan 37 çift primer düzenekli, özel ‘nested PCR’ teknolojisi ile genom taraması yaparak ortaya bu referans primerlerle eşleşen yapay bir genom çıkarmış oluyor.
Yine, teknik olmayan bir dille bu durum Dr. Thomas Cowan’ca şuna benzetilerek açıklanıyor:
“Bir grup araştırmacı yolda giderken bir toynak parçası, bir at kuyruğu teli, bir de boynuzdan kopup düşmüş parça buluyorlar. Bunların bilgisini bilgisayara girip, hadi buradan bize “unicorn”un (tek boynuzlu at) aslını göster bakalım diyorlar. Fakat “unicon”un kendini görmüş değiller tabii, o yüzden de ellerindekiler gerçekten unicorn’dan mı düşmüş diye genetik karşılaştırma yapacak durumda da değiller.”
Çalışmada dendiğine göre, bu yirmi virolog SARS-CoV-2 virüsünün gerçek genomunun ne olup ne olmadığına “uzlaşı” (fikir birliği; konsensus) ile karar vermiş bulunuyorlar; yani bir nevi oy kararı ile. Farklı bilgisayar programları bu hayali “unicorn”un farklı farklı versiyonlarını verecek diye, bu bilimadamları oturup bunlardan hangisini bizim hayali unicorn’un gerçek hali olduğuna karar vermişler.
Netice itibariyle, bu tür çalışmalarda hazırlanmış doku örneklerinden “çıkarılarak” daha sonra PCR testlerine “kalibre edilmiş” RNA gen dizilerinin spesifik bir virüse, bu durumda SARS-CoV-2 virüsüne ait olduğunu iddia etmek bilimsel olarak mümkün değildir. Bilhassa da, SARS-CoV-2 virüsünü gösteriyor diye sunulan elektronmikroskopisi ile alınmış fotoğraflarda görünen partikül boyutları inanılmaz farklılıklar gösteriyorken. Yayımlanan bir çalışmada aynı virüs (SARS-CoV-2) diye gösterilen partiküllerin çapı 60nm ila 140 nm arasında değişmekte. Adı konulmuş, ne olduğu belli bir virüsün ebadında böylesi geniş çaplı değişkenlik, virüsün tanımı gereği olamaz.
C. Virüsün Enfeksiyöz Olduğu ve Hastalık Yaptığı (Patojenisite) İspatlanamamıştır
20 viroloğun biraraya gelip kaleme aldığı aynı yayında(11) asıl şok edici bilgi ise şu paragrafla geliyor:
“Bu yüzden SARS-CoV-2 virüsünün enfekte etme ve çoğalmaya gitme kapasitesini aralarında insan adenokarsinom hücreleri (A549), insan karaciğer hücreleri (HUH 7.0) ve insan embriyonik böbrek hücreleri (HEK-293T) de olmak üzere türlü primat (maymun) ve insan hücre dizilerinde (cell lines) inceledik. Vero E6 ve Vero CCL81 maymun hücrelerinin yanısıra… . Hücre dizilerinin herbiri yüksek multiplisitede enfeksiyon ile inoküle edildi ve enfeksiyon sonrasındaki 24 saat boyunca müşahede altında tutuldu. Enfeksiyondan sonraki 24 saat içerisinde 107 kat arttığı görülen Vero hücreleri hariç diğer hiçbir hücre dizisinde CPE gözlemlenmedi. HUH 7.0 ve 293T’de çok az bir viral replikasyon görülürken, A549 hücreleri SARS-CoV-2 enfeksiyonu ile uyumlu çıkmadı.”
Viroloji camiasının yapmış olduğu en şok edici açıklamadır bu. Şöyle ki, virologların enfeksiyon ispatı için üzerinde deney yürütebileceği üç “host” (konakçı) veya model var. Bunlardan ilki insan. Fakat etik olarak doğru bulunmadığı için mikroorganizmalar genellikle insan vücuduna tanıtılmıyor; SARS-CoV-2 virüsü veya diğer herhangi bir koronavirüs için de yapılmış değil böyle bir uygulama. Kullanılabilecek bir diğer konakçı ise hayvanlar. Fakat ne hikmetse, hayvanda enfeksiyon oluşturup oluşturmayacağı ve onu hasta edip etmeyeceğini görmek için virüs hiç saf halde verilmiyor hayvanlara? İçinde virüs olduğunu öne sürdükleri birtakım solüsyonları veriyorlar hayvanların vücuduna. Ve SARS-CoV-2 de farede denenmiş durumda. SARS-CoV-2 virüsü taşıdığını ileri sürdükleri solüsyondan normal farelerin hiçbiri hasta olmuyor. Genetik olarak hastalığa yatkın hale getirilmiş fare grubunun ise istatistiksel olarak anlamlı bir kısmı biraz tüy döküyor. Covid 19 diye bilinen hastalıkla(EK3) uzaktan yakından alakası olan bir şey geçirmiyorlar.
Enfeksiyon oluşturuculuğu ve patojenikliği kanıtlamada virologların esasen en sık başvurduğu üçüncü yöntem ise virüslü olduğunu ileri sürdükleri solüsyonları türlü doku kültürlerine ekmek (inokülasyon). Bu işlemde ise, doku önden aç bırakılıp türlü kimyasallarla zehirlenmediği müddetçe ekimi yapılan bu tarz bir solüsyonla öldüğü vaki değil.
Sonuç itibariyle, kendi ifadelerine göre, bizzat kendi metodlarıyla bu virologlar —epey de yüksek miktarda SARS-CoV-2 virüsü ihtiva eden solüsyonlar kullanılmış olmasına rağmen— seçtikleri üç çeşit insan doku kültüründen hiçbirini enfekte e de me miş ler dir! Yani tamamen kendi kural ve kaidelerine göre yürüttükleri deneyler, bu “yeni koronavirüsü”nün insanda enfeksiyon oluşturmadığını kanıtlamış durumda! Tek enfekte edebildikleri maymun hücreleri, o da ancak karışıma böbrekte toksik etkisi bilinen güçlü ilaçlar (gentamicin ve amphotericin) verildiğinde oluşuyor.
Bir daha bir daha ifade etmekte fayda var.
CDC’nin yayınladığı çalışmada bu virologlarhiçbir şüpheye mahal vermeyecek biçimde,SARS-CoV-2 virüsünün insana zarar veremediğini / dokunamadığını kanıtlamış durumdalar. Oysa makalelerinin “sonuç” bölümünde bu bulgudan bahis dahi etmedikleri, yazarların bu çıkarımı yapmaktan açıkça imtina ettiği görülmekte. Tek söyledikleri, camiadan isteyen olursa sadece maymun hücresinde kültürlenmiş virüs stoğu sağlayabilecekleri oluyor?!
Fil dişi kulelerde yapılan ulvi, ulaşılamaz bilim böyle bir şey işte. Bilimin şeffaf, dürüst, ahlâklı ve doğru icra edilmesini istemek hakkımız, bunu sağlamak görevimizdir.
EK1 – Virüsün Varlığı Bilimsel Olarak İspatlı Değil
SARS-CoV-2 virüsü tespiti yapıldığını belirtmiş yayınların yazarlarına, laboratuvar deneylerinde elektron mikroskopisi ile elde ettikleri fotoğrafların ilgili virüsü tek başına (pürifiye edilmiş haliyle) gösterip göstermediği sorulduğunda hiçbiri “evet” yanıtı veremiyor.
Bazı yayınların yazarlarından alınan cevapların Türkçe tercümesi şu şekilde:
Çalışma kadrosundan soruya yanıt veren kişi: Malik Peiris Tarih: 12 Mayıs 2020 Yanıt:“Şekilde virüs, enfekte hücreden çıkarken görülmektedir. Saflaştırılmış hali değildir.” İngilizcesi: “The image is the virus budding from an infected cell. It is not purified virus.”
Yayın: Myung-Guk Han ve ark. “Kore’de COVID-19’lu hastadan izole edilmiş koronavirüsün tanımlanması”, Osong Public Health and Research Perspectives, Şubat 2020 PMID: 32149036 – DOI: 10.24171/j.phrp.2020.11.1.02 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32149036/ Yanıt veren kişi: Myung-Guk Han Tarih: 6 Mayıs 2020 Yanıt:“Saflaştırmanın derecesini kestiremiyoruz çünkü hücrelerde kültürlenmiş virüsü saf hale getirip konsantre ederek çalışmıyoruz.” İngilizcesi: “We could not estimate the degree of purification because we do not purify and concentrate the virus cultured in cells.”
Yayın: Wan Beom Park ve ark. “Kore’deki SARS-CoV-2’li ilk hastadan virüs izolasyonu”, Journal of Korean Medical Science, Şubat 24, 2020 PMID: 32080990 – DOI: 10.3346/jkms.2020.35.e84 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32080990/ Yanıt veren kişi: Wan Beom Park Tarih: 19 Mart 2020 Yanıt:“Saflaştırma derecesini gösterecek şekilde elektron mikrografisi almadık.” İngilizcesi: “We did not obtain an electron micrograph showing the degree of purification.”
Yayın: Na Zhu ve ark., “2019’da Çin’deki Pnömonili Hastalarda Tespit Edilen Yeni Tip Koronavirüs”, 2019, New England Journal of Medicine, Şubat 20, 2020 DOI: 10.1056/NEJMoa2001017 https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2001017?fbclid=IwAR2xgUH7hMwPSF3oIGwVqAreZWlMIlGMM8kG54AZvTjaBtbF36cl86kTFi0 Yanıt Veren: Wenjie Tan Tarih: 18 Mart 2020 Yanıt:“Yayında çökelti halindeki virüs partiküllerini gösterdik, saflaştırılmış hallerini değil.” İngilizcesi: “[We show] an image of sedimented virus particles, not purified ones.”
Yayın: Sharon R. Lewin ve ark., “Avustralya’da COVID-19 teşhisi almış ilk hastadan izole edileip hızlı paylaşımı yapılan 2019 yeni oluşumlu koronavirüsü (SARS-CoV-2)”, The Medical Journal of Australia, Haziran 2020, sf 459-462 PMID: 32237278 – DOI: 10.5694/mja2.50569 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32237278/
Yanıt Veren: Jason A. Roberts ve Julian Druce Tarih: 5 Ekim 2020
Yanıt:“Nükleik asit çıkarma işlemi enfekte hücrelerden alınmış izolat materyalinde gerçekleştirilmiştir. Bu materyal santrifüjlenmemiş, yani yoğunluk bantlarına ayrılacak şekilde sukroz gradyanı vasıtasıyla saf hale getirilmemiştir.”
İngilizcesi: “The nucleic acid extraction was performed on isolate material recovered from infected cells. This material was not centrifuged, so was not purified through sucrose gradient to have a density band as such. The EM images were obtained directly from cell culture material.”
Carsana et al., Pulmonary post-mortem findings in a series of COVID-19 cases from northern Italy: a two-centre descriptive study, The Lancet, June 8, 2020
> Metaplazi [Bir dokunun diğer bir doku haline dönüşmesi; doku hücrelerinin başka bir doku hücrelerine değişmesi]
> Küçük arteryal damarlarda kan pıhtıları
⇨ Almanya’da otopsisi yapılan 12 hastanda saptanan patolojiler (Wichmann, Annals of Internal Medicine, August 18, 2020):
Wichmann et al., Autopsy Findings and Venous Thromboembolism in Patients With COVID-19: A Prospective Cohort Study, Ann Intern Med, 2020 May 6. PMID: 32374815 DOI: 10.7326/M20-2003 https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32374815/
“Viroloji ve aşı bilmi tamamıyla tek bir önerme üzerine kurulu, o da virüslerin hasta edici, enfeksiyöz ajanlar olduğu”, demiştik sitemizdeki bir başka yazıda. Oysa ağdası tıbbın içindekiler bile bakmaya cesaret edemesin diye özellikle koyu tutulmuş jargonu, gözümüzle gördüğümüz gerçeklerle hiçbir şekilde uyuşmasa da dogma adına biat etmeye zorlandığımız temelsiz “teoriler” ve asılsız “varsayımlar” bütünü virolojinin şu an, gen ve bilgisayar teknolojileri ile girdiği dünyaevinin ortaya çıkardığı bilim-kurgu filminin sonu gelmeyen ve ancak bizim sonumuzu getireceği kesin bölümlerinin hiçbir söz hakkı olmayan figüranları durumundayız.
Akla yatkın açıklamaları reddetmeyelim.
Doğruları görmekten ve ifade etmekten çekinmeyelim.
Ezberlerimizi ya şimdi bozalım ya sozsuza dek susalım.
Virüs denilen genetik kod paketleri gerekli anlarda hücremizin yaptığı, vücudumuzun kendini savunma, temizleme, önlem alma ve hücreler-dokular-organlar-sistemler arası haberleşme sisteminin ulakları, mesaj kodları mı? Evet.
Adına ister virüs ister eksozom deyin, bunlar bizi iyileştirmek için var, hasta etmek için değil.
Bulaşmıyorlar; herkes kendi virüsünü (eksozomunu) kendisi yapıyor; gerektiği tipini yapıyor; anında uyarlıyor (kimileri buna “mutasyon” diyor); gerektiği miktarda yapıyor.
Gerçek manada virüs izolasyonu yapılıp, “virüs” tek başına alınıp herhangi bir canlıya tanıtıldığında hasta etmiyor. O yüzden virüsü illâ başka hayvan hücre ve dokuları ile birlikte, içine birtakım antibiyotikler, formaldehid, alüminyum gibi zehirler ilave edip vücuda tanıtıyorlar ki bağışıklık sistemi —virüse değil— bu zehirlere karşı görevini yapsın, alarma geçsin. Saf halde, yalın olarak bir virüs (eksozom) yapısının kimseyi hasta ettiği şu ana kadar ispatlanabilmiş değil.
Sitemizden virüs izolasyonundaki sorunları anlatan yazılar eşliğinde videoyu izlemenizi salık veririz.
Izolasyon: Ayırma, ayrı tutma; etrafındakilerden soyutlanıp bir başına kalma; başka şey veya insanlardan ayrı bulunma; tecrit.
– Oxford English Dictionary
SARS-CoV-2 virüsünün bugüne kadar izole edilip edilmediği yahut saf haliyle ortaya konulup konulmadığı konusundaki tartışmalar sürüyor. Oysa konuya tarafsız yaklaşan herkesin yukarıda verilen tanım, sağduyu, mantık ve ilmi kurallar gereği SARS-CoV-2 virüsünün hiçbir şekilde ne izole edilmiş ne de saf hale getirilerek tek başına ortaya konmuş olduğu sonucuna varması gerekir. Zaten bu yüzden virüsün mevcudiyeti kimse tarafından teyit de edilememektedir. Bu maddi gerçekten doğan akli, mantıki ve ilmi sonuçlar ise şu şekildedir:
Varlığı gösterilememiş bir şeyin şekil ve yapısal özelliklerini bilmenin imkânı yoktur ve buna farazi “spike” proteini veya başka proteinlerin mevcudiyeti, yapı ve işlevsel özellikleri de dahildir;
Bulunmamış bir şeyin gen dizilimi de bilinemez;
Mevcudiyeti gösterilmemiş bir şeyin “varyantları”nı bilmenin de imkanı yoktur;
SARS-CoV-2’nin Covid-19 diye bir hastalığa yol açtığını göstermenin imkânı yoktur.
En kısa ve anlaşılır şekliyle yeni bir virüsü izole edip, özelliklerini tanımlayıp ortaya koymanın düzgün yolu şudur: İlk iş olarak, baktığınızda bu kişinin hastalığı şudur diyebileceğiniz ölçüde kendine has ve spesifik semptomlar sergilemekte olan çok sayıda insandan (örn. 500 kişi) örnek (kan, balgam, sekresyon) alınır. Kendi de genetik materyal ihtiva eden başka HİÇBİR doku veya ürün ile karıştırmadan virolog alır, bu örnekleri masere eder [suda bekletip yumuşatmak], filtreden ve daha sonra da ultrasantrifüjden geçirir, yani örneği [numune] saf hale getirir [pürifikasyon]. Onyıllardır hangi viroloji laboratuvarına giderseniz gidin bakteriyofaj(1) ve dev virüs [giant virus] tabir edilen yapıların izolasyonunda kullanılageldiğini göreceğiniz bu sıradan viroloji tekniği sayesinde virolog, daha sonra elektronmikroskobu ile bakıp aynı yapı ve boyuttaki binlerce partikülün görüntüsünü alabilecektir. Virüs, [hastadan alınmış örnekten] izole edilmek suretiyle saf haliyle ortaya konmuş işte bu partiküllerdir.
Hepsi birbirinin aynı bu partiküller daha sonra fiziksel muayene ve/veya mikroskobi teknikleri ile eşbiçimlilik kontrolünden geçirilir. Materyalin saflığından emin olunduktan sonra ise sırada partikül özelliklerinin ayrıntılı biçimde çalışılması vardır. Partiküllerin fiziksel yapısı, morfolojisi ve kimyasal kompozisyonu incelenir. Ardından, doğrudan bu saf haldeki partiküllerden çıkarılan genetik materyalin, yine onyıllardır kullanımda olan Sanger sekanslama tekniği gibi yöntemlerle genetik yapısı ortaya konur. Virüslerin vücut dışından içeri alındığı konsepti üzerinden sıra, bu eşyapılı partiküllerin gerçekten de dış kaynaklı (eksojen) olduğunun, ölmek üzere yahut ölmüş olan dokuların geçmekte olduğu normal yıkımlanma sürecinin ürünleri(2) olmadığının teyidine gelmiştir. (Mayıs 2020 itibarıyla virologların, gördükleri partiküllerin virüs mü yoksa ölü veya ölmekte olan dokuların normal yıkımlanma ürünleri mi olduğunu anlamalarının yolu olmadığı bilinmektedir.)(3)
(2) “Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, 2020 October 2. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full — accessed 2/15/21
(3) “The Role of Extraellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses,” Flavia Giannessi, et al, Viruses, 2020 May
Bu noktaya gelindiğinde artık, eksojen (dış kaynaklı, vücut dışından doğan) bir virüs partikülü tam manasıyla izole edildi, özellikleri ortaya kondu ve gen dizilimi yapıldı demektir. Gelgelelim daha bunun hastalık yaptığının gösterilmesi lazım. Bunun için bir grup sağlıklı deneğe (bu iş için ekseriya hayvanlar kullanılır), hastalığın nasıl bulaştığı düşünülüyorsa o yolla eldeki bu izole edilmiş, saf haldeki virüs tanıtılır. Hayvanlar aynı hastalığı geliştirdiği takdirde, ki bu klinik bulgular ve otopsi sonuçları ile konfirme edilmek durumundadır, işte o zaman virüsün hastalık oluşturduğu hakikaten gösterilmiş demektir. Enfeksiyöz ajanın enfektivite ve bulaş kabiliyetini gösterir bu.
SARS-CoV-2 virüsü için bu basamakların tekine bile girişilmemiştir ve esasında bakılacak olursa, patojeniktir denilen virüsler arasından bu basamaklar tamamlanıp hastalık yaptığı başarılı bir şekilde gösterilmiş bir tanesi bile yoktur. Araştırmamız, tıp literatüründe bu basamakları kapsayan tek bir çalışma olmadığını göstermektedir.
Bunun yerine, 1954 yılından bu yana virologlar, benzer hastalığa sahip bir avuç, ekseriya 10’u bile bulmayan insandan aldıkları saf hale getirilmemiş numuneler ile çalışmışlardır. Bu numuneleri çok az bir işlemden geçirdikten sonra içinde — hepsi de “virüs” denilen yapı ile birebir aynı genetik materyale sahip — dört ila altı başka tip materyalin olduğu doku kültürüne ilave etmektedirler. Besinsiz bırakılan ve zehir eklenen doku kültürü doğal olarak dağılıp ayrışmaya başladığında da ortaya haliyle, bazısı genetik materyale sahip türlü partiküller çıkmaktadır. Akıl, mantık, dil ve anlam bilgisi ve dahi bilim namusuna tamamen aykırı biçimde ise bu prosese “virüs izolasyonu” adı verilmektedir. Kültürdeki bir dolu kaynağın ortama bıraktığı kısım kısım genetik materyal alınıp genetik analize tabi tutulmakta ve bir bilgisayar simülasyon prosesi dahilinde bu genetik materyal fragmanlarından ortaya, virüs olduğu iddia edilen yapıya ait olduğu öne sürülen bir gen dizilimi çıkarılmaktadır, buna da in silico genome, yani bilgisayar ortamında oluşturulmuş genom denmektedir. Virüsün kendisi hiçbir noktada ortada yok, hiçbir şekilde elektron mikroskopisi ile konfirmasyon filan yapılmamışken olmaktadır bu. Tutup hakiki bir virüsten çıkarılmış, ardından dizilimi yapılmış bir genetik materyal de yine, bulunmamaktadır. Bu yapılan bilimsel aldatma, hile, bilim sahtekârlığıdır.
Saf hale getirilmemiş — toksik antibiyotikler, sığır fetüsü dokusu, amniyotik sıvı ve başka dokular ile birlikte doku kültürüne eklenen — numune, içine katıldığı (inoküle edildiği) böbrek dokusunu tahrip edip öldürdüğünde de bu, virüsün mevcudiyetine ve patojenisitesine delalettir denilmektedir. Bilimsel aldatma suçu işlenmektedir.
Bundan böyle biri size SARS-CoV-2 virüsünün izolasyonuna dair bir yayın ilettiğinde lütfen ‘kullanılan metodlar’ bölümüne bakın. Araştırmacılar maymun (Vero) hücresi veya herhangi başka bir kültür metodu kullanmışsa, yapılanın izolasyon olmadığını anlayabilirsiniz. Gerçek izolasyonun neden yapılmadığına dair de şu bahaneler öne sürülecektir:
Hastalardan alınan numunelerden analiz etmeye yetecek virüs partikülü çıkmadı.
Virüs, hücre içinde barınan parazittir; virüsü öyle hücre dışında bulamazsınız.
İlk maddede söylenen doğruysa ve biz hasta insanların çıkardığı balgamda virüs bulamıyorsak, bu virüsün tehlikeli, hatta ve hatta ölümcül olduğunu hangi kanıta dayanarak söylüyoruz? 2. maddede denilenler doğruysa, bu virüs insandan insana nasıl geçiyor peki? Bize bunun hücreden çıkıp başkalarını enfekte ettiği söyleniyor. O halde niye bulunamasın ki?
Sonuç olarak, bu viroloji tekniklerinin ve vardıkları sonuçların sorgulanması ne kamuyoyunun dikkatini dağıtacak ne de bölünmelere yol açacak bir meseledir. Bu gerçeğe ışık tutulması, insanlığın karşı karşıya olduğu bu korkunç aldatmaca ve sahtekârlığa son verilmesi için elzemdir. Bu virüs hiçbir zaman izole edilmemiş, gen dizilimi ortaya konmamış ve kimseyi hasta ettiği gösterilmemişse, bu hayali bir virüsse, niye maske takıyor, sosyal mesafe bırakıyor ve tüm dünyayı kodese tıkıyoruz ki?
Son olarak şunu soruyoruz: Patojenik virüs diye bir şey yoksa, yanlış şekilde “aşı” olarak anılan o vücuda-zerk edilebilir-cihazların içine ne konmaktadır ve bunlar ne amaçla kullanılmaktadır? İşte bu bilimsel sorgu, zamanımızın en acil ve önemli konusudur.
Hayır, yanılmıyoruz, dediğimiz şey doğru. SARS-CoV2 diye bir virüs yok.
Vücudun doğal savunma sistemlerini, en büyük organımız olan cildi, mukozaları, solunum ve sindirim sistemlerini atlayarak doğrudan kas içine zerk edilerek buradan dokulara ve kana geçmesi sağlanan aşı içeriğinde antijenler, koruyucular, adjuvanlar, stabilizatörler, antibiyotikler, tamponlar, seyrelticiler, emülgatörler ve inaktive edici kimyasallar kullanılmakta ve bunun yanısıra aşı geliştirilirken virüs veya bakteri için besiyeri ya da medyum olarak kullanılan insan ve hayvan doku ve hücrelerinden aşılarda kalıntılar bulunmaktadır.
Aşı üreticileri fikri mülkiyet kanunları uyarınca aşıların tam formülünü açıklamak zorunda değiller ve içerikte istedikleri an değişiklik yapma hakkında sahipler; yani ebeveynlerçocuklarının vücuduna tam olarak ne verildiğini aslında hiçbir şekilde bilmiyorlar.
Amerikan hükümeti ve aşı politikalarını belirleyen merci olan CDC aşılarla ilgili problemler, yaralanmalar, hastalık ve ölüm bildirimi için tamamen aşı üreticilerinin deney/test ve bildirimlerini baz almakta, bu durum tıpkı adam öldürme suçundan yargılanan sanığa aynı zamanda hakim rolünün verilerek kendi kaderini belirlemesine imkan sağlamaya benzemektedir. Bugün aynı zamanda ekonomik ve politikajandalara da sahip aşılara onay veren kuruluş, Amerikan İlaç ve Gıda Dairesi (FDA), aşılara kitlelere vurulmak üzere onay vermeden öncekendi bünyesinde aşılar üzerinde hiçbir test uygulamamakta, yalnızca üreticinin deney ve test sonuçlarını incelemektedir.
Bugünün aşıları yakalanmak istemediğimiz hastalıkların “canlı” (tıbbi paradigma “vücutta üreme kabiliyetine sahip” organizma olarak kabul ediyor) versiyonlarını içermelerinin yanısıra GDO; enfekte inek, domuz, tavuk ve maymun hormonları; H1N1 gibi test edilmemiş virüs kombinasyonları; alüminyum; cıva; emülgatörler; çeşitli hayvanlardan, sivrisineklerden ve hastalıklı insanlardan hibrid bakteriler kullanılmaktadır.
Aşağıda aşı içeriğinde yer alan maddeler kısaca tanıtılacaktır:
ANTİJENLER: İmmün yanıt indüklemek için aşılarda kullanılan ana bileşen olup mikropların zayıflatılmış hali ya da hastalık yapıcı organizmanın fragmanı olarak aşıda bulunurlar: virüsler (polio-çocuk felci), bakteriler (Bordetella pertussis-boğmaca) ve toksoid (Clostridium tetani-tetanoz) bunlara örnek olarak verilebilir.
BESİYERİ/MEDYUM (Büyüme Ortamı): Virüslerin üretilebilmesi için bir medyuma/besiyerine ihtiyaç vardır. En sık kullanılan besiyerleri civciv embriyosu fibroblastları; civciv böbrek hücreleri; fare beyni; Afrika yeşil maymununun böbrek (Vero) hücreleri; ve insan diploid (fötal doku) hücreleri (MRC-5, RA 27/3, WI 38).
KORUYUCULAR: Aşilarda Mikrobiyal kontaminasyonu önlemek için kullanılıyor. Thimerosal (cıva), gelişimsel toksin olarak kabul edilmiştir; yani doğuştan gelen özürlere, düşük doğum ağırlığına, biyolojik bozukluklara, çocuk büyüdükçe ortaya çıkacak psikolojik veya davranışsal bozukluklara yol açtığı bilinmektedir. Hamilelikte maruz kalınması durumunda fötüsün gelişiminde aksaklıklar oluşabilir ve hatta ölümle sonuçlanabilir.
KAYNAK:
2008 Neuroendocrinology Letters: “Thimerosal has been recognized by the California Environmental Protection Agency, Office of Environmental Health Hazard Assessment as a developmental toxin. This implies that Thimerosal may produce birth defects, low birth weight, biological dysfunctions, or psychological or behavior deficits that become manifest as the child grows. Maternal exposure during pregnancy may disrupt the development or even cause the death of the fetus. … It is clear from these data that additional ND research should be undertaken in the context of evaluating mercury-associated exposures, especially from Thimerosal containing Rho(D)-immune globulins administered during pregnancy.
The Material Safety Data Sheet (MSDS) on Thimerosal, “Exposure to mercury in-utero and in children may cause mild to severe mental retardation and mild to severe motor coordination impairment.”
(“Anne karnında veya çocuklukta maruziyet durumunda hafif ve/veya ağır zihinsel özürlülük ile hafif ve/veya motor koordinasyonu bozukluklarına yol açabilir.”)
Thimerosal’in toksikolojik incelemesine bakıldığında ise insanlarda kronik etkisinin somatik hücrelerde gen mutasyonuna sebebiyet verici olduğu ve böbrekler, karaciğer, dalak, kemik iliği, merkezi sinir sistemine zarar verebileceği yönündedir. Hayvanlarda yapılan deneylerde kanser yapıcı etkisi saptanmış, ancak insanlar üzerinde karsinojenite çalışmaları yapılmamıştır.
KAYNAK: The Material Safety Data Sheet (MSDS) on Thimerosal, “Toxicological Information – Chronic Effects on Humans: Mutagenic for mammalian somatic cells. May cause damage to the following organs: kidneys, liver, spleen, bone marrow, central nervous system (CNS). Special Remarks on Chronic Effects on Humans: May cause cancer based on animal data. No human data found.”
Benzetoniyum klorür‘ün endokrin, cilt ve duyu organı toksini olduğu şüphesi bulunmaktadır.
2-phenoxyethanol‘un, embriyonik ve fötal gelişim ile canlıların üreme sistemlerinde toksik etkisi olduğundan şüphelenilmektedir; kimyasal yapı olarak antifrizle benzeşmektedir.
Fenol; kan, gelişim, karaciğer, böbrek, sinir sistemi, üreme sistemi, solunum sistemi, cilt ve duyu organı toksinidir.
ADJUVANLAR: “Bağışıklığı” kuvvetlendirmek (antikor üretimini arttırmak) için kullanılırlar. En yaygın olarak kullanılanı alüminyum tuzlarıdır. Skualen (squalene) antrax aşısında kullanılmıştır ve “Gulf War Syndrome” ile ilgisi olabileceği düşünülmektedir.
*Aşılarda alüminyum kullanımı ile ilgili bilimsel bulgular için buraya bakınız.
STABİLİZATÖRLER: Kimyasal reaksiyon oluşumunu engeller, aşı içeriğinin birbirinden ayrışmasını veya flakon yüzeyine yapışmasını önler. Stabilizatör olarak genellikle fötal sığır (buzağı) serumu kullanılır. Monosodyum glutamat (MSG), ısı, ışık, asidite veya nem maruziyetinde aşının değişmeden kalmasını sağlar. İnsan serumu albumini canlı virüslerin stabilizasyonunda kullanılır. Aşıları donarak kurumaya veya ısıya karşı koruyan domuz jelatini ağır alerjik reaksiyonlara yol açabilmektedir.
ANTİBİYOTİKLER: Aşıların üretim ve saklanma süreçlerinde bakteri oluşumu engeller. Neomycin bir gelişimsel toksin olup aynı zamanda nörotoksik özelliğinden de şüphelenilmektedir. Streptomycin‘in kan, cilt ve duyu organı toksini olduğundan şüphelenilmektedir. Polymyxin B‘nin, karaciğer ve böbreğe toksik etkisinden şüphelenilmektedir.
KATKI MADDELERİ (Tamponlar, seyrelticiler, emülgatörler, eksipiyanlar, kalıntılar, solventler, vb): Aralarından sodyum klorür gibi bazıları muhtemelen zararsız olup, yumurta proteini ve maya ağırreaksiyonlara yol açabilmektedir. Ammonyum sülfat’ın karaciğer, sinir ve solunum yolları toksini olduğu şüphesi bulunmaktadır. Gliserin’in, kan, karaciğer ve sinir sistemine toksik etkisinden şüphelenilmektedir. Sodyum Borat; kan, endokrin, karaciğer ve sinir sistemi üzerinde, Polisorbat 80 (Tween 80) ise deri ve duyu organları üzerinde toksik etkiye neden olabilir. Hidroklorik asit, şüpheli bir karaciğer, immün, locomotor, solunum, cilt ve duyu organı toksinidir. Sodyum hidroksit, solunum, cilt ve duyu organı toksini olma özelliği taşımaktadır. Potasyum klorür şüpheli bir kan, karaciğer ve solunum yolları toksinidir.
İNAKTİVASYON KİMYASALLARI: Aşıları kontamine edebilecek istenmeyen virüs ve bakterileri öldürür. Formaldehid (veya formalin)’in, kansere yol açtığı bilinmekte ve aynı zamanda karaciğer, immün, sinir, üreme, solunum sistemleri ile cilt ve duyu organları toksini olma şüphesi taşımaktadır; mumyalama sıvılarında kullanılmaktadır. Glutaraldehid, gelişim, immün, üreme, solunum sistemleri ile cilt ve duyu organı toksini olma şüphesi taşımaktadır. Polioksitilen ‘inise bir endokrin toksini olduğundan şüphelenilmektedir.
KİRLETİCİLER/KONTAMİNASYON:
Bilimsel literatür incelendiğinde insanlar, ev hayvanları ve tarım hayvanlarına yönelik aşılarda ciddi miktarlarda virüs, bakteri, bunların komponentleri, toksinler, ayrıca yabancı hayvansal proteinler ile kanserojen protein ve DNA’larının bulunduğu görülmekte ve aşılardaki kontaminasyon sorunu halkın ya da medyanın idrak ettiğinden çok daha önemli bir sorun olarak bilimadamlarının karşısında durmaktadır.
Yapılan çalışmalar, değişik üreticilerden alınmış aşı numunelerinin %60’ında bir veya daha fazla kirletici organizma göstermiştir. Bu organizmalar arasında (AIDS’in öncülü HIV’yi andıran) maymun bağışıklık yetmezliği virüsü (simian immunodeficiency virus-SIV), mikoplazma, pestivirüs, SV-40 ve sitomegalovirüs bulunmaktadır. Bunun yanısıra aşıların bir kısmında mikroglial aktivitasyonu tetikleme ve hatta başka virüslerin içine yerleşerek tehlikeli hibridler oluşturma kapasitesine sahip viral fragmanlar bulunmuştur. Sitomegalovirüsün mevcudiyeti, felç/inme ile bağlantısından ötürü özellikle önemlidir. İnme geçirmiş bir grup üzerinde yapılan bir incelemede grubun %70’inin karotid arterlerinde bu virüs bulunmuştur.
Aşı deneylerinde ve geliştirme süreçlerinde kullanılan Hint şebeği (Rhesus maymunu)
SV-40 virüsü de milyonlarca doz öldürülmüş ve canlı poliovirüsü aşısını kontamine etmiş olması bakımından yine oldukça endişe vericidir. Michele Carbone ve arkadaşları tarafından yapılan çalışmalar hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde aşılardan alınan SV-40 virüsünün insanlarda beyin tümörü, mezotelyoma [akciğer ve karın zarı kanserleri] ve osteosarkomaya [kemik kanseri] yol açtığını göstermiştir. Bu virüsün yine aynı biilimadamı tarafından bir dizi beyin tümörü (medulloblastom, epandimom ve koryoit pleksus papillomu) ile bağlantısı ortaya konmuştur. Bu bilgilerin üzerini kapatmak için muazzam bir çaba gösteriliyor olsa da, bu virüsün aşılar vasıtasıyla dünya çapında binlerce kanser vakasına yol açtığına ve halen de açmaya devam ettiğine dair kesin bilimsel kanıtlar mevcuttur.
Piyasaya çıkan ilk polio aşılarından SV-40 virüsünü kapmış (1963’e kadar) kişilerin bu virüsü çocuklarına geçirmiş olduğu (dikey geçiş ya da transpasental transmisyon) gösterilmiştir. Aşı taraftarları işte tam da bu yüzden bu büyük felaketi bugün bile örtbas etmeye çalışmaktadır; şimdiye kadar polio aşısıyla onmilyonlarca günahsız kişinin bilmeden bu kanser virüsünü kapmış olduğu ve hatta gelecek nesillerin de bu kontaminasyondan payını aldığı bilindiği takdirde halkın devletin halk sağlığı yetkililerine ve yürüttükleri kutsal aşılama programlarına güveni tamamen sarsılacaktır.
Virologlar bugün aşılara çoğu kanserojen olabilecek çok sayıda virüs ve mikoplazmanın karışmış olabileceğini kabul etmektedir. Bazen iki zayıf karsinojenik virüs birleştiğinde, genetik rekombinasyon sonucu karsinojenitelerinin çok daha güçlü hale gelebileceği bilinmektedir. Bugün bilinen bir başka bilimsel gerçek de, karsinojenitesi zayıf virüslerin kimyasal karsinojenlerin varlığında kanser yapıcı etkilerinin çok daha artmakta olduğudur.
Aşılarda beklenilmedik virüslerin çıkması artık alışılagelmiş bir durumdur:
Aşıyla ilgili ve diğer hücre kültürlerinde Porcine circovirus type 1 (PCV1) [domuz sirkovirüsü tip 1] muayenesi. “Porcine circovirus type 1 (PCV1) domuzlarda oldukça yaygın görülmektedir ve yakın zamanda bazı rotavirüsü aşılarında olduğu rapor edilmiştir.”
‘Zenotropik fare lösemisi virüsü’ ile bağlantılı virüs (XMRV), hem kronik yorgunluk sendromu hem de prostat kanseri hastalarında rastlanılan yeni keşfedilmiş bir insan retrovirüsüdür. XMRV’nin aşılardaki hücre substratlarında kullanılmasıyla ilgili potansiyel güvenlik sorunu bulunmaktadır…”
Çinli firmanın aşılarına ruhsat alabilmek için giriştiği ve yakalanıp yargılandığı rüşvet skandallarıile bezeli hayli karanlık geçmişi ve bugününden hareketle Filipinler’in bile aşı deneyi için etik onay vermediği aşıların deneyine Türkiye en büyük katılımcı sözüyle, Brezilya ve Endonezya’nın yanında gönüllü oluyor.
Çin’de ilaç ve aşı ruhsatlandırması prosesisinin 2001’de merkezileştirilmesi ile birlikte, Çin Gıda ve İlaç İdaresi başkanının 2007’de idamına karar verilmesini gerektirecek ölçü ve sıklıkta rüşvet skandallarının da yolu açılmış oluyor. Türkiye’nin bilim kurulunun tavsiyeleri doğrultusunda Sağlık Bakanlığı tarafından tıp hukuk ve etik ilkeleri çiğnenerek aşısına acil kullanım izni verilen Sinovac’ın bugün insanımız üzerinde denenmekte olan Sars-CoV-2 aşısının teknolojik ve ilmi altyapısını, yepyeni bir firma olarak hemen 2003’teki SARS salgını için geliştirmeye çalıştığı ‘öldürülmüş virüs’ aşısına ve mahkeme kayıtlarından da anlaşılacağı üzere, aşısına ruhsat alabilmek için dönemin ilgili bürokratına 2002’de vermeye başladığı belirtilen rüşvetlere borçluyuz. İlginçtir, rüşveti alan yetkili 10 yıl hapis cezasına çarptırılırken, pandemi öngörüsü hayli yüksek Sinovac’ın bugün de konumunu muhafaza eden ve rüşveti veren kişi olan CEO’su ceza almıyor.
En bilindik teknikle hazırlanacak virüs veya bakteri aşılarında dahi 8-10 yıl süren aşı geliştirme sürecinden sonra piyasaya çıkan ürünlerde türlü sorunlar ortaya çıkar, kimi piyasadan toplatılmak zorunda kalırken, Çinli firmanın 2-3 ay içinde geçtiği insan deneylerinin ilk iki fazında topu topu 744 kişi üzerinden toplanan ve tamamen firmanın kontrolünde/insafında olan verilerden hareketle Türkiye, 13 bin kişilik denek sözü ile firmanın aşısına talip olduğunu bildiriyor.
Çinli firmanın Çin virüsü üzerinden hazırladığı aşının 3. faz klinik deneylerinin Türkiye ayağının 15 Nisan 2021 tarihinde tamamlanması beklenirken, aşının ocak ayı itibariyle genel nüfusa önerilmeye başlanmış olması ise, dünya genelinde öldürücülük hızı mevsimsel griple aynı seyreden korona virüs tehdidi için asla göze alınmaması gereken ve hatta skandal olarak nitelendirilebilecek bir karar.
Örnek olarak, dünya genelinde bu “salgın”dan orantısız biçimde kötü etkilenen ve ölümlerin en yoğun görüldüğü ülkelerden ABD’ye uzanıyor ve CDC’nin verdiği CV-19 enfeksiyonundan hayatta kalma oranlarını gösteren resmi istatistiklere bakıyoruz:
0-19 yaş için: %99.997
20-49 yaş için: &99.98
50-69 yaş için: %99.5
70 yaş üzerindekiler için: %94.6
Çinli firmanın şu ana kadar yürüttüğü 744 kişilik faz 1&2 deneylerinde de, Brezilya, Türkiye ve Endonezya’da yürütülmekte olan faz 3 deneylerinde de aşının sadece 18 – 59 yaş aralığındaki sağlıklı erişkinlerde etkinlik ve güvenlik profilinin çalışıldığı ve henüz çalışmanın da devam ettiği düşünüldüğünde, Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı’nın aşıyı bu yaş grubu haricindekilere, altta yatan sağlık sorunu/sorunları olup olmadığı ayırt edilmeksizin önermiş olması tıp etiği ve hukuku bakımından ivedilikle değerlendirilmeli, hiçbir bilimsel veriye dayanmadan verilen bu uygulama kararlarının suç teşkil edip etmediği acilen görüşülmelidir.
TARİHTE YOLCULUK
İnaktif / Öldürülmüş Virüs Aşılarının Skandal ve Felâketlerle Bezeli Tarihsel Güvenilirlik / Tehlike Profili
Amerikalı mikrobiyolog tıp doktoru Jonas Salk 26 Mart 1953’te polio aşısı geliştirmeyi başardığını duyuruyor ve 1954’te “halk sağlığı” adına tarihin o zamana kadarki en büyük deneyi yapılıyor. Kanada, Finlandiya ve ABD’den anne-babaların adeta birbirini ezerek saha deneyine yazdırdığı 620 binin üzerine “polio öncüsü” çocuğa aşı ve plasebo iğneleri uygulanıyor, bir milyonun üzerinde kişi de kontrol olarak izleme alınıyor. 1 yılı bulmayan saha deneyinin ardından ABD’nin Sağlık, Eğitim-Öğretim ve Sosyal Hizmetler bakanlığı sadece 2 saat süren toplantının ardından Salk’ın aşısını “güvenli ve etkili” bulduğunu söyleyerek onaylıyor.
1955 baharına gelindiğinde, Salk’ın formalin (formaldehid) adlı kimyasal ile “öldürüldüğü” için vücutta çoğalıp felce yol açamayacağı garantisi ile “polio virüsü”nün (esasen maymunlara ait türlü yabancı dokular ve kimyasalların) vücutlarına tanıtıldığı çoğunluğu çocuk olmak üzere 400 binin üzerinde kişinin yarıya yakınında “aşıya bağlı polio paralizisi” gözlemlenmeye başlıyor. 1 aya kalmadan, aşı kampanyasına ara verilmek zorunda kalınıyor.
Sonuç: 70 bin kas güçlüğü, 164 ağır felç, 10 ölüm vakası. Aşı kurbanlarının dörtte üçü (%75’i) ömür boyu felçli kalıyor.
İnaktif / öldürülmüş IPA aşısı vurulan kolları sakat kalmış çocuklar.
1963’te ABD Salk’ın IPA aşısı yerine, Amerikalı mikrobiyolog ve Salk’ın rakibi Albert Sabin’in ağızdan uygulamalı “zayıflatılmış” virüs aşısını (OPA) kullanıma alıyor. Aşı tarihinin reklamı hiç yapılmayan bir diğer skandalı da işte böyle doğuyor.
YEŞİL MAYMUN BÖBREKLERİ, VİRAL KONTAMİNASYON, KANSER VE AIDS
ABD sağlık bakanlığına bağlı NIH – Milli Sağlık Enstitüleri’nde Salk’ın polio aşı ekibinde güvenlikten sorumlu virolog olarak çalışırken Bernice Eddy, maymunlara vurduğu Salk’ın polio aşısının ağır felce yol açtığını fark eder etmez kurumda üslerine bildiriyor. İdari yetkililer kendilerine delil olarak iletilen felçli maymun fotoğraflarına el koyuyor, Eddy’yi polio takımınından alıp “influenza” (grip) ekibine veriyor ve bu ciddi tehlikeyi bildikleri halde aşıya onay verip çocuk ölümlerine yol açmış oluyorlar.
1960’da aşı tarihinin iki devi, Merck ilaç firması çalışanı Dr. Maurice Hilleman ve Dr. Benjamin Sweet, virüs üretimi için kullanılan maymun böbreği hücrelerinden karışmış ve o güne kadar fark edilmemiş SV40 maymun virüsünün Sabin’in bütün aşılarında bulunduğunu teyit ediyor. Aşıda bulunmuş 40. maymun virüsü olduğundan ‘simian virus 40’ ismini verdikleri ve insanda kansere yol açtığı bilinen bu virüs, daha sonraki incelemelerde Salk’ın inaktif IPA aşılarında da bulunuyor.
2001’e gelinene kadar kemik, akciğer, hipofiz ve tiroit bezi kanserleri de dahil olmak üzere insan doku ve tümörlerinde SV40’a rastlanmış olduğunu bildiren 58 tıbbi yayın birikmiş oluyor. Dr. Hilleman’ın bir belgesel için yaptığı ve ses kaydı mevcut konuşmasındaki bildirimi, Merck ilaç ve aşı firmasının aşının virüsle kontaminasyonundan haberdar olduğu, buna rağmen çocuğundan yaşlısına kadar tüm popülasyona uygulanmasına devam edildiğini yönünde oluyor.
Amerikan enfeksiyon hastalıkları uzmanlarının bayrak gemisi CDC’nin, kanser virüsü bulaşık aşıları halka verdiğini itiraf etmesi 50 sene alıyor. Sonradan sitesinden silinmesine rağmen yakın geçmişe kadar bu konudaki açıklamalarında ifade, 30 milyon kadar Amerikalının oldukları inaktif ve zayıflatılmış polio aşılarından dolayı kanser riski altında olduğu yönündeydi.
Polio aşısı üretimi için bugün hâlâ maymun böbreği kullanılmakta ve Çinli Sinovac firmasının CoronaVac aşısı için tercihi de aynı. Maymun hâlâ aynı hayvan, bu aşı geliştirme tekniği de belli ki hâlâ vazgeçilmezimizken, Sağlık Bakanlığı’na bağlı görev ifa eden bilim kurulumuza resmi yoldan derhal sorulması gereken sorular şunlar:
Maymun virüsü bulaş ihtimaline karşı üretici firmanın uygulamak zorunda olduğu yasal protokol nedir?
Sinovac’ın aşısına Türkiye’den denek sağlama kararı almadan önce bilim kurulu Çinli firmadan ve elbette firmanın bildirimi haricinde aşı örneklerini laboratuvar analizine tabi tutmuş ve aşı içeriğini kontrol etmiş olması gereken Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumu’ndan aşıda “Sars-CoV-2 virüsü” haricinde başka herhangi bir yapı bulunmadığı yönünde rapor talep etmiş midir?
Analiz raporları nerede yayımlanmıştır?
Maymun virüslerinin yalnız %2 kadarı bilindiğine, yalnız varlığı bilinen şeyin testi yapılabileceğine ve gördüğümüz üzere dünyanın ücra bir köşesindeki yarasadan insan türüne zıplayabilen bir “virüs” bile “ölümcül”(!) olabildiğine göre, çocuklarımıza IPA ve OPA şeklinde en az 4-5 doz uyguladıkları polio aşıları ve bugün tüm popülasyona uygulanmasını öngördükleri Sinovac’ın korona aşılarındaki muhtemel çoklu virüs bulaşını nasıl önlemeyi düşünmektedirler? Sinovac’tan bu konuda ne tür bir güvence alınmıştır, bu konuda bilimsel bir rapor hazırlayıp sunmaları gerekir.
Polio aşısı üretiminde en çok tercih edilen Afrikalı yeşil maymunların yarıya yakınının “simian immunodeficiency virus (SIV), yani AIDS’e yol açtığı düşünülen insan immünyetmezlik virüsü HIV’nin yakın akrabası olan maymun virüsü ile enfekte olduğu belirtilmekte. Sinovac hangi maymunlardan doku örneği, hücre hattı kullanmıştır, bunların temiz olduğuna dair raporlar kamuoyuyla paylaşılmış mıdır? Aşı takviminin genişlemesi ile birlikte çocuk popülasyonda patlama yaşayan ve otizm teşhisli çocukların primer bulgusu olan immün yetmezlik durumunun, bilim kurullarının önermesi ile maymun dokularından elde edilmiş virüs aşılarının rutin aşı takvimine alınmış olması ile bir alakası olabilir mi?
FDA’ya göre aşıya bağlı olumsuz etkilerinin en fazla 100’de 1’inin sisteme bildiriminin yapıldığı ABD’de 1990’dan 2018’e kadar OPA ve IPA aşılarına bağlı sakatlık ve ölüm rakamları yukarıdaki tabloda görülmekte. ABD’nin 1999 yılında, bizzat paralitik polio’ya yol açtığı için OPA aşısını terk edip ve yalnız IPA uygulamasına yöneldiği, ancak günümüzde Türkiye’de tüm çocuklara (polio eradike edilmiştir denmesine rağmen) her ikisi de hâlâ çoklu kereler uygulanmakta iken, acaba Sağlık Bakanlığı’nın tuttuğu Aşıya Bağlı İstenmeyen Etki Bildirim Sistemi’mizde kayıtlı kaç aşıya bağlı sakatlık ve ölüm vakası bulunmaktadır?
Öldürülmüş / İnaktif Kızamık Aşısı
“Başarılı” polio aşısından sonra bilim camiasının yeni gözdesi kızamık aşısı oluyor. Gerektiğinden değil ama sırf yapılabiliyor diye kızamığın da aşısını yapmaya girişiyorlar. Beklenmedik derecede zorlu çıkıyor iş bu defa; John Enders tarafından ilk geliştirilen ve yumurtada kültürlenen “canlı” aşı Maurice Hilleman’ın tabiriyle “berbat toksik” (toxic like hell) çıkıyor, vurulan çocuklar daha ağır hasta oluyor. “Daha az tehlikeli” olsun, vurulduğu kişide Hilleman’ın tabiriyle nöbet geçirtecek kadar yüksek ateş yapmasın, döküntü çıkmasın diye virüsü formalin (formaldehid) ile “öldürmeye” karar veriyorlar.
Tüm tıp ve bilim camiasının bildiği gibi, formaldehid adlı kimyasal ile etkisiz hale getirildiği düşünülen “virüs” aşısı hem çok kısa “koruma” sağlıyor, hem de literatürde “atipik kızamık” olarak bilinen, yalnız aşılanmış çocuklarda görülen, ağır zatürre tablosu ile karakterize ölümcül “kızamık” enfeksiyonlarına yol açması nedeniyle inaktif virüs aşısının kullanımına son veriliyor.
Onun yerine devreye giren “zayıflatılmış” kızamık virüs aşıları daha mı iyi koruyor?
Hayır. CDC 1960 öncesinde doğmuş olup çocukluğunda kendi önerdiği kızamık aşısını olmuş erişkinlere, etkisi çoktan geçmiş olduğu için şu anda yeniden kızamık aşısı önermekte.
Bunun dışında bugün çocuklar 2 doz oldukları karma kızamık aşısını üniversite girişte yeniden olmak zorundalar. Kızamığı doğal yoldan geçirip ömür boyu bağışıklanmalarına izin verilmeyen insanlar, çok ağır yan etkileri olduğu bilinen ve halihazırda inanılmaz kalabalık bir takvimle uygulanan bu aşıları periyodik olarak hayatları boyunca olmak zorundalar artık.
Bunlar dışında bugün kullanımda olan inaktif/öldürülmüş virüs bazlı aşı sayısının ne kadar az olduğu düşünülürse, bu yöntemin ne güvenli ne de etkili bulunduğu aşikardır:
Hepatit A (iğne şeklinde 2 doz veriliyor)
İnfluenza (her sene uygulanan ve zaten endüstrinin de pek bir etkinlik beklemediği grip aşısı)
Japon ensefaliti (iki doz uygulanıyor)
Polio (çocuklarda ve erişkinlerde 2 doz şeklinde uygulanıyor)
Kuduz (3 dozluk iğne serisi)
Tifo (seyahat aşıları arasında, yola çıkılmadan önce tek doz veriliyor)
Aşı deneylerinde Plasebo olarak Alüminyum Kullanımı:
Sinovac’ın Corovac aşı preparatının “güvenlik değerlendirmesi” için yaptığı deneyde, karşılaştırma yapılan plasebonun alüminyum olduğunu görüyoruz.
Bilim kurulu ve sağlık bakanlığının ivedilikle, denenen aşının gerçek tehlike profilinin ortaya çıkmasını engelleyecek, aşıyı olduğundan daha az zararlı göstereceği mutlak olan bu uygulamaya rağmen Corovac’ın neden ve nasıl tercih edilmiş olduğunu açıklamaları gerekir.
Bilim kurulu toplantı tutanaklarından, aşılarda Alüminyum adjuvanının güvenle kullanılabileceğine dair hangi yayınlar esas alınarak karara varılmış olduğu soruşturulmalıdır. Aşılarda alüminyumlu adjuvan kullanımının ile ilgili kısmi bilimsel dokümantasyon için buraya bakınız.
C. Aşı Etkinliği:
Firmanın ve Türkiye’deki yetkililerin “hazır ve güvenilir aşı teknolojisi” olarak lanse ettiği ancak aşı tipleri arasında “koruyucu etkinlik” bakımından en zayıf olduğubilinen “inaktif aşı” ile kontrol altına alınabilmiş herhangi bir hastalık bugüne kadar olmadığı gibi, korumadaki bu başarısızlık yüzünden inaktif aşı kullanımı gitgide terk edilmiş, kalanların da takvimlere eklenen doz sayısı (etkinsizliğinin kanıtı olarak ve olanca yan etkisi ile birlikte) yıllar içerisinde hep artmıştır.
Günden güne ve kişiden kişiye mutasyona gitme kabiliyetine sahip olduğu öne sürülen bir virüs için geliştirilmiş inaktif aşıda ise bunun herzamanki gibi, aşı korumadıkça ve içindeki kimyasallar ve metaller yüzünden bilakis, insan hastalandırdıkça endüstrinin en sevdiği ve etkin şekilde kullandığı “yeterince kişi aşılanmadığı için sürü bağışıklığı sağlanamadığı, hastalığın o yüzden ara ara patlak verdiği” iddiası üzerinden aşıların koşulsuz şartsız herkese her seferinde çoklu kereler zorla uygulanması sonucuna çıkacaktır.
D.Çelişkili Etkinlik Bildirimleri:
Aşının koruyucu etkinliği ile ilgili deney yürütülen 3 ülkeden birbirinden çok farklı ve hatta kendi içinde revizyona uğramış bildirimlerin gelmesi bilimsel bakımdan büyük soru işaretleri doğurmakta, verilen rakamların daha ziyade politik olduğunu akla getirmektedir.
BREZİLYA
ENDONEZYA
TÜRKİYE
%50,4 Daha sonra %78, fakat sonra yeniden%50 olarak açıklanıyor
%65,3
%91,25
12400 kişilik örneklem
1600 kişilik örneklem
1322 kişilik örneklem
18 Ocak 2021
11 Ocak 2021
13 Ocak
Bu konunun çözümlenmesi ise hiç kolay değil, hatta belki imkansızdır, zira ortada CV-19 enfeksiyonu teşhisinde kullanılan standart klinik bulgu listesi olmadığı gibi, hiçbir güvenilirliği (altın standardı) olmayan ve asla hastalık teşhisinde kullanılmaması gereken ve çıkacak sonucun çok rahat manipüle edilebildiği kanıtlı PCR test sonuçları üzerinden açıklanan “pozitiflik” ve yanlış şekilde bununla eşleştirilen “vaka sayıları” ileolmayan hastalığı da salgın haline getirebilirsiniz, aşınızın etkinliğini de istediğiniz oranda gösterebilirsiniz ve elbette bu iş endüstri için sürekli gelir kaynağı olduğundan “seçeceğiniz hayali herhangi bir hastalığı” istediğiniz süre yaşatabilir, istediğiniz popülasyonda istediğiniz an hortlatabilir, bu kişilerin ısrarla ve zorla aşılanmasını sağlayabilir, sağlıkları ve hayatlarıyla dilediğiniz gibi oynayabilir, politik rakipleriniz ve “istenmeyen gruplar” için bu işi “zorla insan hayatı kurtarma maskesi” altında susturuculu silah olarak kullanabilirsiniz.
E. Aşının Çelişkili / Eksik İçerik Listesi, Yol ortasında Değiştirilen Üretim Tekniği
Aşının Türkiye’den elde edilen ürün bilgisinde üretimde kullanılan kimyasal ve adjuvanların tümünün listelenmemiş olduğu görülmekte (1).
Eksik içerik öğelerinin başında virüs inaktivasyonu için kullandıkları ve insanda kanser oluşturma ihtimali resmi olarak tanınmış olan betaPropiolactone ve Nisan 2020’de işbirliğine gittiklerini duyurdukları ABD’li DynaVax’ın, CoronaVac’ta alüminyum ile birlikte veya tek başına kullanılıp kullanılmadığının ivedilikle anlaşılması (bu deneysel adjuvanla ilgili kalp krizi riski gibi ciddi güvenlik sinyalleri olması bakımından) elzem olan tescilli adjuvanları CpG018 gelmekte. Küresel pazara sürülecek yeni pandemi aşıları ile birlikte firmalar arasında “adjuvan” teknolojileri konusunda kıyasıya bir yarış ve piyasaya hakimiyet mücadelesi devam etmekte. Sinovac’ın Türkçe ürün bilgisinde yer almamasına rağmen, bu yeni adjuvan teknolojisinin geniş kitleler üzerinde serbestçe denenmesi için mükemmel fırsat teşkil ettiğinden, getirilen yeni “isme özel barkod sistemi” ile bu “yakın takip ve izlem” ısrarının gerisindeki asıl nedenleri de düşündürten CpG018 isimli adjuvanla ilgili ayrı bir yayın yapacağız.
KAYNAK Bill Gates ve CEPI destekli Amerikan Dynavax firması, koronavirüs aşısı üzerinde çalışmakta olan bir diğer Çinli firma ile de adjuvanı üzerinden işbirliği yapıyor.
Firmanın Faz 1&2 deneylerine yönelik The Lancet dergisinde yayımladığı makaleden görülebileceği üzere, en eski / en bilindik aşı üretim tekniğidir diye lanse edilmesine rağmen firma klinik deneyler devam ederken üretim kapasitesi artırımı için cihaz değişikliğine gittiğinde tesadüfen, yeni geçilen üretim tekniği ile aşıdaki “virüs”lerin “spike” proteinlerinin daha az bozulmuş olduğunu, bu yüzden de “virüs”ün antijenisite özelliğinin yükseldiğini hayretle görüp bildiriyorlar. Bu teknik konuyu ileride daha ayrıntılı ele alacağız.
“Aşı bilmi”nin en bilindik kompartmanlarına serpiştirilmiş irili ufaklı soru işaretlerini, her iki yöne de çalışabileceği unutulmaması gereken bu “minik sürpriz”leri bir tarafa bırakırsak, firmanın yayınlarını okumuş olanlarımızın anlayabileceği, “bilim kurulu”muzun mutlaka anlamış olması lazım geldiği üzere, toplum geneline uygulanmak üzere seçtikleri aşının ilk 2 faz deneyde sağladığı en yüksek antikor seviyesi bile, CV-19 geçirdiği öne sürülen hastalarda tespit edilen antikor seviyesinin hayli altında kalıyor. Bu da tarihsel olarak öldürülmüş virüs aşılarının sergilediği performansla birebir uyuşuyor.
Acaba bunun nedeni, virüs inaktivasyonunda firmanın tercihi olan betaPropiolactone adlı kimyasalın “virüs” yapısını formaldehidden de beter bozuyor oluşu, bu yüzden de bu kimyasal ile “öldürülen” virüs aşılarında bir türlü istenen “koruyucu etkinlik” seviyelerinin yakalanamıyor oluşu olabilir mi? Bilim kurulumuz bu sorunu cevabını bilecektir diye tahmin ediyoruz.
Bu bilgiler ışığında okurlarımız, yukarıdaki tabloda Türkiye’den bildirimi yapılmış aşı etkinlik değerinin geçerlilik ve güvenilirliği ile ilgili akıllarına gelmiş olabilecek soruları Sağlık Bakanlığı bünyesinde hizmet veren bilim kurulu üyelerine resmi yoldan sormak isteyebilirler.
Bizim aklımıza gelen etkinlikle ilgili sorular şu şekilde:
Firma, CV-19 tanı kriterleri de, “virüs tespiti” için kullanılan PCR cihazları da, bu cihazlara tanımlı virüs gen dizilimleri de, kullanılan devir sayıları da, ülkeden ülkeye görüldüğü ileri sürülen virüs alttipi de bambaşka birkaç ülkeden, CV-19’luydu denilen kişilerden salgı örnekleri alıyor ve sonunda yine gidip Çinli bir hastanın salgısını kullanıyor.
Bilim kurulu üyeleri firmadan virüs izolasyonunun nasıl gerçekleştirilmiş olduğunu, virüsün morfolojik tanımlamasını, genetik dizilimini, spike protein yapısını ihtiva eden belgeleri talep etmiş, gerekli incelemeleri yapmış, bu “virüs”ün Türkiye genelinde görülen ancak hızla mutasyona uğradığı söylenen virüs alttipleriyle benzerliği (dolayısıyla aşının “koruma potansiyeli”) konusunda bir çalışma yapmış mıdır?
Türkiye aşı prospektüsünde yazmayan içerik maddelerinin ne olduğuna dair firmadan bilgilendirme istemiş, aşı örneklerini analiz etmiş ve içerikteki maddelerin firmanın belirttiği miktarlarda olup olmadığını, dışarıdan herhangi bir bulaş olup olmadığını kontrol etmiş midir? Evetse, raporlara nereden ulaşılabilinir?
Mutasyon sorunu nedeniyle aşı kullanımının mantığı zaten büyük soru işareti taşır, firmanın tesadüfen antijenisite yükselten tekniği keşfetmiş olmasına rağmen aşısıyla kanda sağlayabildiği antikor oranı hastalığı geçirmiş ve olağanüstü sağlık sorunları yoksa istatistiklerin de gösterdiği gibi gayet rahat atlatmış bireylerin kanındaki antikor oranını yakalayamıyor olmasını, risk/fayda dengesi bakımından nasıl değerlendirmişlerdir?
Lancet yayınından görülebileceği üzere firma faz 1&2 deneylerinde yalnız antikor yanıtına bakmış, aşının T hücresi bağışıklığı oluşturup oluşturmadığına bakmamış. Şu anki tıp paradigmasında enfeksiyonel bir hastalıkta EN ÖNEMLİ parametre, kişide uzun vadeli bağışıklık oluşup oluşmadığını anlamamızı sağlayacak veri eksik, kendi yaptığı ve aşının etkinliğini ortaya koyacak 3. faz klinik deneyin bile Nisan 2021’de bitmesi beklenirken, hakkında elle tutulur hiçbir veri olmayan, yan etki profili de bilinmeyen bu toksik materyalin genel topluma verilmesini bilim kurulu nasıl önerebilmiş, sağlık bakanlığı nasıl onaylayabilmiştir?
Firmanın Türkiye’ye sağladığı ürün bilgilendirmesinde ismi dahi geçmeyen inaktivasyon ajanının endüstride “en az işe yarayan ve virüsün fiziksel yapısını bozan kimyasal” olarak biliniyor olması, üstelik insanda muhtemel kanserojen etkisinin de bildirilmiş olmasına rağmen mi Bilim Kurulu üyeleri ve Sağlık Bakanlığı bu aşıda karar kılmıştır?
F. Sağlıklı Kişiler Üzerinde Denenmekte Olan Aşının Toplum Genelinde Sergileyeceği Gerçek Emniyet Profilini Bilmek Mümkün Değil
Sinovac’a ait CoronaVac aşısının Türkiye’deki “gönüllüler” üzerinde devam etmekte olan ve 15 Nisan 2021 itibarıyla sonlanması beklenen 3. faz klinik deneyine, yukarıdaki fotoğraftan da görülebileceği üzere 18-59 yaş arasındaki “sağlıklı kişiler” kabul edilmekte.
Bildiğimiz gibi hayli güçlü etkileri bulunan aşı ürünlerinin deneylerinde istenmeyen etki yaşanma ihtimalini azaltmak için firmalar oldukça sağlıklı bireyleri denek olarak kullanmayı tercih etmekte, oysa bu veriler üzerinden ruhsatlandırılan ürünler daha sonra her yaştan ve sağlık durumundan insana aynı doz ve sıklıkta uygulanmakta ve işte ancak o zaman aşının gerçek tehlike profili anlaşılabilmekte, ancak endüstri ile sıkı iş ilişkisi içindeki resmi birimler gerekli yan etki takibini yapmadığından, aşılarla ilgili problemler hiçbir zaman gün yüzüne çıkmamaktadır.
Sinovac aşısının Türkiye’de yürütülen 13 bin kişilik deneyine kimler alınmıyor diye bakacak olursak:
PCR ile önceden COVID-19 pozitif çıkanlar
IgG veya IgM pozitif olanlar (yani virüsle önceden temas edip immün yanıt oluşturduğu tespit edilenler)
Kadın deneklerde: beta-hCG testi ile gebeliği teyitli olanlar, emzirmekte olanlar yahut aşılamayı takip eden 3 ay içerisinde doğum kontrol yöntemi kullanmadan çocuk sahibi omak maksadıyla cinsel ilişkide bulunmayı düşünenler
Denenmekte olan aşı veya “plasebo” içeriğindeki maddelere alerjisi olanlar (Not:Bunun bilinebilmesi için aşının ve plasebonun tam içeriğinin bilinmesi gerekir oysa sağlanan Türkçe ürün bilgisinde aşı virüsünün hangi kimyasalla deaktivasyonunun yapıldığı dahi yazmıyor, eksipiyan listesi yok, aşıda aluminyum dışında bir adjuvan kullanılıp kullanılmadığı belirsiz. Ürünün ve plasebosunun acilen bağımsız laboratuvarlarda analizi gerekir.)
Deneye katılmadan önceki 6 ay içinde yahut deney bitiminden sonraki 2 yıl içinde bağışıklık baskılayıcı terapi görmüş veya görecek olanlar.
İmmünosüpresan terapiler şu şekilde tanımlanmış: antineoplastik kemoterapi, radyasyon terapisi ve nakli gerçekleştirilen organa tolerans ve diğer şeyler için verilen bağışıklık sistemi baskılayıcı ilaç kullanımı
Deneye katılım öncesindeki 3 ay içinde bağışıklık baskılayıcı dozlarda kortikosteroid ilaç kullanımı olmuş veya deneyden sonraki 3 ay içinde bağışıklık baskılayıcı dozlarda kortikoid ilaçlar kullanacak olanlar.
Kortikosteroid ilaçlar için bağışıklık baskılayıcı dozlar şu şekilde tanımlanmış: erişkinler için bir haftanın üzerinde günde 20 mg prednisone kullanımı. Topikal veya nazal kortikosteroidler bağışıklık baskılayıcı kabul edilmiyormuş.
Aspleni öykülüler, yani dalağı olmayanlar.
Kanama bozukluğu (örn. faktör eksikliği, pıhtılaşma bozukluğu (koagülopati) ceya platelet bozukluğu) öyküsü olanlar veya daha önceki kas içi enjeksiyonlarda yahut kan aldırırken kapsamlı kanama ya da morluk oluşumu yaşayanlar.
Deneye katılmadan önceki 12 aylık süreçte klinik öykü itibariyle tıbbi, ailevi problemlere veya işyerinde sorun yaşanmasına neden olacak boyutta alkol veya uyuşturucu alımı olanlar
Aşı vurulma tarihinden önceki 3 ay içerisinde immünoglobülin ve/veya herhangi bir kan ürünü almış olanlar.
Bu deneye katılmadan önceki 6 ay içinde ilaç/aşı deneyen başka bir deneye katılmış olanlar veya bu deneyden sonraki 2 yıl içinde bir başka deneye katılacak olanlar.
Deneye katılamdan önceki 14 gün içinde zayıflatılmış bir virüs aşısı olmuş olanlar
Deneye katılmadan önceki 7 gün içinde inaktif / öldürülmüş tipte aşı veya subünit aşısı olmuş olanlar
Denenecek aşıyı olmadan önceki 24 saat içinde ateşlenme yaşayanlar (ağızdan ölçümde 37.2℃’ı geçen ateş kastedilmekte, koltukaltı ölçümü kabul edilmiyormuş)
Deneyi yürüten yetkili yahut kişinin kendi doktoru tarafından deneye katılımının şahsın sağlığı ve hakları bakımından uygun olmadığına veyahut da deneyi kurallarına uygun götüremeyeceğine karar verilenler
İnsan immünyetmezlik virüsü (HIV) enfeksiyonu da dahil olmak üzere, immünyetmezlik veya otoimmün herhangi bir hastalık tanısı veya hastalık şüphesi bulunanlar
Hâl böyleyken, Bilim Kurulu’nun tavsiyesi doğrultusunda şu anda Sağlık Bakanlığı bu deneysel aşıyı öncelikli olarak yaşlı, engelli, koruma evleri gibi yerlerde kalanlara ve 85 yaş üstü bireylereöneriyor. (2)
Sağlık Bakanlığı’nın toplumda yaş gruplarına göre CV-19 olduğu iddia edilen enfeksiyonu geçirme ve sağ kalım istatistiklerini yayımlaması ve daha deneyleri tamamlanmadan etkinliği ve tehlike profili bilinmeyen bu aşı girişimine “acil” gereksinimi net bir şekilde ortaya koyabilmesi gerekir.
E-nabız sisteminden, isme özel vurulan bu aşıları alanların sağlık geçmişlerini, halihazırda altta yatan ne gibi rahatsızlıkları olduğunu, görmekte oldukları tedavileri, kullandıkları ilaçların dökümünü Sağlık Bakanlığı’nın derhal yayımlaması, aşı uygulaması ardından başgöstermiş hertürlü sağlık sorununu haftalık olarak raporlaması gerekir.
Bu deneysel ancak kişilere bağışıklık oluşturacağı ve hastalıktan koruyacağı yönlendirmesi(3) ile vurulan aşıdan ötürü oluşacak hertürlü yan etkide devletin vatandaşına tazminat ödemesi gerekmektedir.
Bir önceki yazımda size araştırdığım, etkilendiğim, bilgilendiğim kaynakları paylaşacağımdan bahsetmiştim.
Sözlerine, araştırmalarına, çalışmalarına itibar ettiğim, mart ayından beri dünyada ana akım medyada yer bulamayan, ama çok izlenen, takip edilen kişileri kısaca sıralayacağım. Amacım verdiğim linklerle de, onlar ne söyleşmişler, ne gibi çalışmalar yapmışlar, nasıl biraraya gelip ortak ses olmaya çalışmışlar; işte bunları ortaya koymak.
Bu kişilerin fotoğraflarının da bu blogda yer almasına önem veriyorum. Çünkü fotoğraflar, görseller çok daha kolay hafızaya kazınıyor, hele hele tabii tekrarlanınca.
.
Önce şunu söyleyeyim, Almanca diline iyi hakim olduğumdan, uzun yıllar Avusturya ve Almanya’da yaşadığımdan, ve oralardaki gelişmeleri sürekli takip ettiğimden, biri 21, diğeri 31 yaşında olan kızlarım Alman eğitim sisteminin içinde yetiştiklerinden şimdiye kadar araştırmalarımı hep Almanca yaptım. Kısa bir süre öncesine kadar Avusturya vatandaşıydım ayrıca.
14 yıl Viyana’da yaşadım. Büyük kızım orada doğdu. 2005in aralık ayında kanserden ölen eşim Süha Şenol ile orada evlendik. Daha sonra Halle/Almanya’da yaşadık bir süre. 1998 den beri tekrar İstanbul’dayım. Farklı kültürleri,yapıları, politikaları tanıdım süreç içinde.
“Die Würde des Menschen ist unanstastbar= insanın onuru zedelenemez” Alman Anayasasının birinci maddesi, ve ben bunu hep çok önemsedim, ve konuyu hukuki, psikolojik ve sosyal boyutuyla ele almaya, irdelemeye, deşmeye çalışıyorum. Deşdikçe de, bundan bir- iki yıl önceye kadar edinmiş olduğum bilgilerde ne gibi eksikler olduğunu görüyorum.
31 ocak 2021, yani dün, Viyana’da Corona tedbirlerine karşı bir protesto vardı. İzin verilmedi protestoya. Ama yine de çok sayıda katılımcı ile protesto gerçekleşti. Polis toplananları dağıtmak istedi, fakat daha sonra bir ara polisin kasklarını indirip onlarla beraber yürüdüğünü gördük. Canlı yayından artık bunları görmek mümkün. Ana akım medyada ise Avrupa’da mayıs ayından beri süren protestolar yer bulmuyor, “protestocular için aşırı sağcılar, Naziler, komplo teorisyenleri, Covidiotlar, aşırı solcular, Reichsbürger, Aluhuttraeger, aşı karşıtları”gibi etiketlemelerle insanların Anayasal hak ve özgürlüklerine sahip çıkmaları hafife alınıyor baştan beri. (Araya karışan radikal gruplar olabilir tabii, ama bu her zaman olabilecek bir durumdur)
Viyana’da dün konuşma yapacağının duyurusu yapılmıştı çok önemsediğim Prof. Dr.Sucharit Bhakdi’nin (protesto yürüyüşüne birgün önce yasak getirilmiş, o yüzden Bhakdi de konuşma yapamamış olabilir, henüz bakamadım)
Benim bir dönem Avusturya vatandaşı olduğumdan dolayı pek de mutlu olduğum gibi, Tayland kökenli, 56 yıldır Almanya’da yaşamasına rağmen 3 sene önce Alman vatandaşı olan çok önemli bir bilim insanı Prof. Bhakdi. Mart 2020 den beri takip ettiğim, internette onlarca konuşmasını dinlediğim ,Mainz üniversitesinde çoğu virolog olan binlerce tıp öğrencisine eğitim vermiş mikrobiyolog, enfeksiyon epidemiyoloğu Prof. Dr. Sucharit Bhadi Almanya’dan ayrılmaya karar vermiş. Almanya’da demokrasinin işlemediğini, ifade özgürlüğünün kalmadığını, buna seyirci kalamayacağını söylüyor. (buna bilim özgürlüğü demek daha iyi olur, çünkü gerçek bilime, tecrübelere ve kanıta dayalı bilime değer vermiyor politikacılar ve medya)
Almanya’da 18 kasımda enfeksiyon koruma yasasındaki değiişiklik parlamentoda onay alınca, hükümet artık tek başına yetkili, ve Olağanüstü hali uzatmada da ve örneğin aşı gibi birçok başka konuda.
Almanya’daki Corona ile ilgili daha doğrusu hastalıklar ile ilgili nasıl bir sistem olduğunu söyleyeyim önce. Merkel hükümeti, Robert Koch enstitüsünün, Charite Berlin’den başvirolog, başdanışman Prof. Christian Drosten, Leopoldina-Ulusal Bilim Akademisinin danışmanlığında, onların tavsiyelerine dayanarak tedbirler, önlemler ile ilgili karar veriliyor. Ve medyada, hükümetin basın toplantılarında da onlar yer alıyor. Sağlık bakanı Jens Spahn (eğitimi sağlık üzerine değil, bankacılık üzerinedir) , Robert Koch enstitüsü(RKI) zaten hükümete bağlı, ABD nin CDC si (centers for disease for control and prevention, Hastalık kontrol ve koruma merkezi) RKI yıllardır hastalıklarla, virüslerle hastanelerden, doktorlardan detaylı veriler de orada toplanıyor, raporlar yayınlanıyor). Paul Ehrlich enstitüsünün, STIKO’nun ise aşılar, ilaçlarla ilgili büyük sorumluluğu var. (STIKO Aşılama Daimi Komitesi, Almanya’nın Berlin kentindeki Robert Koch Enstitüsü’nde, bağımsız Alman devletleri tarafından kullanılan aşılama programları için resmi öneriler sağlayan 18 üyeden oluşan bilimsel bir komitedir).
Benim dikkatimi çeken ise her yıl binlerce grip ölümünün gerçekleştiği grip sezonunda (2017-2018 25.000 ölü), covid-19 un gündeme oturduğu 2019/2020 yılında sadece 411 gripten ölüm vakası var RKI ye göre. Oysa çoğu influenza olduğu düşünülen grip sezonu ekim-mart ayları arasında, corona virüsleri ise kasım ortası ile nisan arasında. Grip aşıları da bir yıl önceki ve/veya erken en ağır vakaların yaşandığı kış grip sezonuna göre grip hasta ve ölümlerinin olduğu güney yarımküredeki ülkelerdeki verilere göre influenza virüslerine göre hazırlanıyor.
Almanya’da R- Wert dediğimiz bulaştırma değeri tüm kapanmaların, sert tedbirlerin alındığı dönemde 1 e 1 e düşüyor, yani bir kişi bir kişiye bulaştırıyor, yani tedbirler alınmadan bulaşı düşüyor ve oran küçük oynamalarla sabit kalıyor. RKI’nin web sitesinde de bu oranları günü gününe takip edebilirsiniz. Ayrıca: https://www.sulesenol.com/post/corona-influenza-vakalar-say%C4%B1lar
Nasıl oluyor da , esas influenza gripleri bitmeye yakınken ama yine gribal semptomlara yol açan Corona virüslerinin azalmasına/bitmesine 1-1,5 ay kala her yıl binlerce grip ölümü gerçekleşen Almanya’da sadece 411 grip ölüm vakası görülüyor?
Diyelim lock-down, maske, mesafe, hijyen tedbirleri işe yaradı da, covid-19 ile mücadele ederken, influenza vakaları da bitti, ama ekim 2019 dan beri gripten ölümler niye bu kadar azdı? Bu yıl niye influenza vakaları, ölümleri göremiyoruz?
Semptomu olup da, PCR pozitif çıkanlarda, başka virüs, bakteri aranıyor mu? İnfluenza virüsleri nerede? Corona virüsleri geçmiş yıllarda arandı mı?
Ya da semptomu olmayan kişilere eskiden test yapılıyor muydu örneğin influenza testi? Hatta semptomları olan kaç kişiye influenza testi yapılmasına gerek gördü doktorlar?
Tüm tıp eğitiminde önce muayene, hastayı dinleme, sonra gerekirse tahliller yapılması öğrenilmedi mi. Ve doktorun tedavi tavsiyesi, reçete yazması, ama hastanın tedavi konusunda kendi karar vermesi gerekmez mi?
PCR testleri teşhis için kullanılabilir mi?
Semptomu olmayanların hastalığı bulaştırdığı varsayımı neye dayanıyor?
Sayıları sürekli artan PCR testleri ile vakalar tespit edilerek, oluşturulan pandemide 2020 yılı Alman cumhurbaşkanı tarafından bilim liyakat nişanı da alan virolog Prof. Drosten’ın aldığı rolü, sustuğu, söylemediği, söyledikleri ile yanılttığı bilgileri de bir dahaki yazımda ele alacağım. Corona-ausschuss’dan avukat Dr. Rainer Füllmich bir müvekkili adına açtığı davanın gerekçelerin de açıklayan Prof. Drosten’a gönderilen tercüme ettiğim yazımı da ekleyeceğim.
Ama önceliğim , dediğim gibi, fikirlerine, duruşlarına, çalışmalarına büyük saygı duyduğum, ve çok şey öğrendiğim bilim insanları, düşünürler, yazarlar, gazeteciler.. ve oluşturulan birlikler.
İlk olarak Prof. Sucharit Bhakdi’yi tanıtmak isterim. Birkaç kısa Türkçe link var tabii, ama maalesef bunlar youtube gibi kanallardan kaldırılıyor. İlk türkçe videolardan https://www.bitchute.com/video/XCajxaF4qTm4/rof
Bhakdi, Almanya’da çok defa alternatif medya kanallarına(özgür medya kanalları demek daha doğru) çıktı. Avusturya’da ise Servus TV de de yer aldı. Bhakdi ilk olarak Almanya Başbakanı Angela Merkel’a yazdığı açık mektupla dikkati çekti. Prof. Bhakdi eşi Prof. Dr. Karina Reiss ile birlikte “Corona-Fehlalarm?? = Corona-yanlış alarm” kitabını yazdı, kitabın İngilizcesi de yayınlandı. https://www.youtube.com/watch?v=Pxyc3fTHi0I
Ben sadece bir arkadaşın gönderdiği birkaç sayfasını ve internetten indirdiğim başka sayfaları okudum, ama onlarca söyleşisini, konferansını izledim. Bence en önemlisi de, Macaristan’da doktorların çağrısı ile gittiği konferans, ve Bhakdi konferans sonucunda onların o zamana kadar virüs ve bulaşıcılığı ile ilgili algısının nasıl değiştiğini görmüş. Doktorların doğrudan Prof. Bhakdi gibi deneyimleri, tecrübeleri olanlardan öğrenecekleri çok şey var. Prof. Bhakdi Alman2009 H1N1 Domuz gribi zamanında (Almanya’da 255 kişi ölmüş) Dr. Wolfgang Wodarg ile birlikte hükümetlerin, Dünya sağlık örgütünün tutumunu, aşı politikalarını eleştiren eski SPD milletvekili, akciğer uzmanı, epidemiyolog, Avrupa Komisyonu sağlık komitesi nde ve ayrıca transparency görev yapmış halk sağlığı ve hijyen uzmanı . Zaten pandemi tanımı da 2009 da değiştirilmeseydi, bugün pandemi ilan edilemeyecekti. Pandemi ilan edilmesi için (Bu konu başlı başına detaylı ele alınması gerekir -Trust WHO ve Profiteure der Angst belgesellerinde de , Corona-Auschuss oturumlarında da detaylı ele alınıyor)
Ayrıca yine başka bir mikrobiyolog var ki, o da pandeminin başlangıcında yaptığı araştırmalara dayanarak covid-19un tehlikesinin ağır bir grip sezonundan daha fazla olmadığını belirtmişti. Stanford üniversitesinden Dr. John İoannidis. Dünyada, çalışmalarda en çok atıf yapılan bu bilim insanıymış kendisi , ve özellikle mevcut araştırmaları eleştirel değerlendirmeleri , düzeltmeleri ile ünlüymüş kendisi. Maalesef onun söylediklerini politikacılar değerlendirmedi. (Trump’ın son dönemde ABD de Dr. Scott Atlas onun çalışmalarının değerini ortaya koydu) https://www.youtube.com/watch?v=biC4nHPYtbA
2021 ocak ayında Stanford üniversitesinden mikrobiyolog ( aynı zamanda istatikçi) Prof. John İoannidis’in de içinde bulunduğu bir ekip, geniş kapsamlı bir çalışmada tüm kilitlenmelerin (lockdown) faydasının olmadığını ortaya koyuyor.
Bugün sadece 2 farklı ülkeden ayrı mikrobiyologdan çok kısa bahsettim. Ama onlarca tıp alanındaki bilim insanı, psikolog, filozof, yazar ve Corona-Ausschuss gibi oluşumlar tanıtılmayı bekliyor.
Sırada kimler var…Tabii ki Almanya’dan başta Dr. Wolfgang Wodarg, Prof. Hockertz, Dr. Bodo Schiffmann, Prof. Christian Schubert, Prof. Ulrike Kaemmerer, Prof. Hendrik Streeck, Prof. Klaus Püschel, Dr. Klaus Köhnlein, Dr. Margareta Griesz Brisson gibi isimler var. Ama aynı zamanda bir Türkçe isime de rastlıyoruz hem doktor hem homeopat, hem de beste yapıp şarkı söylüyor, Dr. Perin Dinekli
Avusturya’da: Dr. Raphaell Bonelli, biyolog Clemens Arvay
Düşünür, yazar, filozof: Peter Schreyer, Gunnar Kaiser, tarihçi Dr. Daniele Ganser
Ve en çok bilgi sahibi olduğum Corona Ausschuss (Corona komitesi) ve avukatları, ayrıca yine oturumlarda sıksık bağlanan Prof. Martin Schwab
Robert F. Kennedy’i, Yeni Zelandalı genç doktor Dr. Sam Bailey’i de, Pfizer’in eski başkan yardımcısı Michael Yeadon’u ise takip ediyorum,
Ayrıca tabii Great Barrington Declaration çok önemli. Almanya’da Aerzte für Aufklaerung, Anwaelte für Aufklaerung gibi oluşumlar da var.
ARKASI YARIN a
Sağlıkla, umutla kalın.
Şule Şenol 01.02.2021
Not: Benim değil, televizyona çıkan, sosyal medya hesaplarında binlerce takipcisi olan profesörlerin, bilim kurulunun, TTB nin de yukarıda verdiğim isim ve kurumları, son dönemdeki çalışmaları, tespitleri de bilmeleri halka da hükümete de sağlıklı bilgiler verebilmeleri için önemlidir.
